In Defense of Charisma
Martin Luther King Jr. ma charyzmę - podobnie jak Adolf Hitler.
Podobnie jak Brad Pitt, Matka Teresa i wielu nauczycieli ze szkół średnich. Charyzma oznacza lub maskuje władzę; legitymizuje, ale także przyciąga podejrzenia. Socjologowie często postrzegają charyzmę jako irracjonalne, niestabilne źródło władzy, wyparte przez racjonalną, biurokratyczną legitymizację nowoczesności.
A jednak charyzma przetrwała we współczesnym świecie; być może ożywiła się w ponowoczesności, o czym świadczy rozgłos celebrytów, polityków i guru New Age. Czy charyzma jest narzędziem opresji, czy też może pomóc w walce z nią? Czy ponowne zbadanie koncepcji charyzmy może nauczyć nas czegoś użytecznego o współczesnych ruchach na rzecz sprawiedliwości społecznej? W obronie charyzmy rozwija opis charyzmy moralnej, który łączy spostrzeżenia z polityki, etyki i religii z refleksjami na temat współczesnej kultury.
Vincent W. Lloyd rozróżnia między charyzmą autorytarną, która wspiera interesy potężnych, naturalizując rasizm, patriarchat i elitaryzm, a charyzmą demokratyczną, która skłania obserwatorów do zadawania nowych pytań i odkrywania nowych możliwości. W najlepszym wydaniu charyzma może rzucić wyzwanie sposobowi, w jaki postrzegamy siebie i nasz świat, pobudzając nas do walki o sprawiedliwość.
Omawiając biblijnego Mojżesza wraz z występem Charltona Hestona w filmie Dziesięć przykazań, wizerunek Martina Luthera Kinga Jr. wraz z tweetami ruchu Black Lives Matter oraz powieści Harper Lee i Shermana Alexie zestawione z pismami Emmanuela Levinasa, W obronie charyzmy rzuca czytelnikom wyzwanie, by odwrócili się od oślepiającej charyzmy celebrytów w kierunku skromniejszej moralnej charyzmy sąsiada, kolegi lub krewnego.
