W obliczu śmierci i nadziei

Opinie czytelników

Książka została dobrze przyjęta ze względu na wnikliwe i pełne współczucia spojrzenie na radzenie sobie ze śmiercią, oferując cenne wskazówki dla opiekunów i osób stojących w obliczu końca życia. Jednak niektórzy czytelnicy uważają ją za niejasną i powtarzalną, szczególnie w odniesieniu do tybetańskich praktyk.

Autor jest kompetentny i współczujący, dostarczając cennych spostrzeżeń na temat umierania i opieki. Narracja jest emocjonalnie wpływowa, z osobistymi historiami, które rezonują z czytelnikami. Służy jako doskonały przewodnik dla opiekunów i można go dostosować do różnych tradycji duchowych. Wiele osób uważa praktyki medytacyjne za pomocne w radzeniu sobie ze śmiercią.

Niektórzy czytelnicy uważają, że treść jest niejasna i zbyt powtarzalna, co zmniejsza jej ogólny wpływ. Pojawiają się skargi, że książka nie zapewnia oczekiwanego wsparcia emocjonalnego i zbytnio koncentruje się na praktykach duchowych, które mogą nie współgrać ze wszystkimi.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Facing Death & Finding Hope

Zawartość książki:

Z przedmową Sogjala Rinpocze. Doświadczenie Christine Longaker ze śmiercią i opieką nad umierającymi rozpoczęło się w 1976 roku, kiedy u jej męża zdiagnozowano ostrą białaczkę w wieku dwudziestu czterech lat.

Od czasu jego śmierci poświęciła swoje życie łagodzeniu cierpienia tych, którzy stoją w obliczu śmierci. W książce Facing Death and Finding Hope jasno i ze współczuciem identyfikuje typowe lęki i zmagania doświadczane przez umierających i ich rodziny.

Rdzeń tej książki został przedstawiony w "Czterech zadaniach życia i umierania", wykorzystując tybetańską buddyjską perspektywę śmierci, aby zapewnić nowe ramy znaczenia. Jest to książka o wielkiej głębi i wdzięku, która z pewnością stanie się klasykiem literatury na temat śmierci i umierania.