Towards a Critique of Architecture's Contemporaneity: 4 Essays
Podążając za historycznymi analogiami między dziewiętnastowiecznymi teoriami a obecnymi praktykami urzeczonymi cyfrową odtwarzalnością, książka ta oferuje krytyczne spojrzenie na współczesność architektury poprzez cztery eseje: tektonika, materialność, okładziny i praca.
Fundamentalne znaczenie dla tej tezy ma historyczność teoretyzacji architektury Gottfrieda Sempera pośród zalewu nowych materiałów i technik budowlanych w latach pięćdziesiątych XIX wieku. Wychodząc od rozróżnienia Sempera między teatralizacją a tektoniką teatralności, niniejsza książka analizuje tematykę istotną dla autoprezentacji architektury. Chociaż tytuł tej książki przypomina semperowskie Cztery elementy architektury, jej argumentacja obejmuje unikalny projekt historyczno-teoretyczny badający tektonikę teatralności poza Semperem. Niewidzialna więź między techniką a pracą jest pępowiną biegnącą przez cztery tematy poruszane w tej książce. Badając te tematy z teoretycznego punktu widzenia marksistowskiej dialektyki, wkład tej książki koncentruje się na aktualności pracy dzisiaj, kiedy jej związek z kapitałem został jeszcze bardziej zaciemniony przez dominującą cyfryzację wartości wymiany towarowej, począwszy mniej więcej od lat 90. ubiegłego wieku. Każdy esej analizuje teorię architektury Sempera w opozycji do sposobów, w jakie mediacja technologii zdominowała reprezentację architektury.
Przebijając się przez niewidzialną więź między techniką a pracą, bezobjawową dla trudnej sytuacji architektury w globalnym kapitalizmie, Towards a Critique of Architecture's Contemporaneity rozszerza zakres krytyki architektonicznej poza wyczerpany formalizm i zwrot architektury do filozofii około lat 80. oraz obecne tendencje do prezentyzmu. Będzie zatem interesująca dla badaczy i studentów historii i teorii architektury.
