W. H. Davies - The Autobiography of a Super-Tramp: Nałogowym abstynentom brakuje współczucia i hojności ludzi, którzy piją„”.

Opinie czytelników

Książka oferuje fascynujące i wnikliwe spojrzenie na życie autora jako włóczęgi, z uroczym stylem pisania, który przyciąga zainteresowanie czytelnika. Jednak niektórzy czytelnicy stwierdzili, że tempo jest powolne, a temat przestarzały, podczas gdy inni krytykowali formatowanie niektórych kopii.

Książka jest opisywana jako fascynująca, wnikliwa i urocza, zapewniająca unikalne spojrzenie na życie w przeszłości. Wielu czytelników doceniło humor i pozytywne nastawienie autora, a także kontekst historyczny i osobiste anegdoty, które dają wgląd w życie włóczęgi.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że tempo jest powolne i zauważyli, że styl pisania może wydawać się przestarzały. Ponadto zgłaszano problemy z jakością druku i czytelnością w niektórych wydaniach. Inni uznali autora za niesympatycznego i czuli się rozczarowani treścią.

(na podstawie 47 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

W. H. Davies - The Autobiography of a Super-Tramp: Teetotallers lack the sympathy and generosity of men that drink""

Zawartość książki:

William Henry Davies urodził się w dzielnicy Pillgwenlly w Newport, Monmouthshire w Walii, ruchliwym porcie, 3 lipca 1871 roku. Dzieciństwo nie było dla Daviesa łatwe. W wieku 13 lat został aresztowany jako członek gangu pięciu kolegów ze szkoły i oskarżony o kradzież torebek. Otrzymał dwanaście uderzeń brzozą. W następnym roku, 1885, Davies napisał swój pierwszy wiersz "Śmierć". Jego pragnieniem było podróżowanie. W ciągu pół tuzina lat przepłynął Atlantyk co najmniej raz w roku, pracując na statkach z bydłem. Podróżował przez wiele stanów, czasem żebrząc, czasem podejmując pracę sezonową, ale często wydawał wszelkie oszczędności na picie z innymi podróżnikami. W Londynie natknął się na artykuł w gazecie o bogactwach, które można zarobić w Klondike i natychmiast wyruszył, by zdobyć fortunę w Kanadzie. Próbując przeskoczyć pociąg towarowy w Renfrew, Ontario, 20 marca 1899 roku, stracił równowagę i jego prawa stopa została zmiażdżona pod kołami pociągu. Noga musiała później zostać amputowana poniżej kolana i od tego czasu nosił drewnianą protezę nogi. 12 października 1905 roku Davies poznał poetę Edwarda Thomasa, ówczesnego krytyka literackiego Daily Chronicle. Thomas wynajął dla Daviesa pobliski dwupokojowy domek. Thomas przyjął teraz rolę opiekuna, pomagając Daviesowi w rozwoju jego kariery.

W 1907 r. manuskryptem Autobiography of a Super-Tramp zainteresował się George Bernard Shaw, który zgodził się napisać przedmowę. W 1911 r. Daviesowi przyznano 50 emeryturę z listy cywilnej, która później wzrosła do 100, a następnie do 150. Gruziński wydawca poezji Edward Marsh przedstawił go w 1913 roku DH Lawrence'owi, który był zauroczony Daviesem, a później zaprosił go do Niemiec. Pomimo tego wczesnego entuzjazmu, opinia Lawrence'a osłabła i zauważył, że nowsze wiersze wydawały się "tak cienkie, że ledwo można je poczuć". 5 lutego 1923 roku Davies poślubił 23-letnią Helen Matildę Payne w Urzędzie Stanu Cywilnego w East Grinstead w Sussex. Jego książka Young Emma stanowi kronikę tego związku w bardzo szczery i odkrywczy sposób. Po namyśle odzyskał książkę od wydawców i została ona opublikowana dopiero po śmierci Helen. Spotkał ją w pobliżu Marble Arch, gdy wysiadała z autobusu w "zmysłowo wyglądającej małej aksamitnej czapeczce z frędzlami". W tym czasie Helen była niezamężna i w ciąży. Mieszkając z Daviesem w Londynie, przed ich ślubem, Helen doznała niemal śmiertelnego poronienia. W latach 1924-1940 Davies nadał kilkanaście audycji dla BBC, czytając swoje własne utwory. Davies powrócił do Newport we wrześniu 1938 roku, aby odsłonić tablicę pamiątkową na swoją cześć i wygłosić przemówienie wygłoszone przez Poetę Laureata Johna Masefielda. Jego stan zdrowia pogorszył się i było to jego ostatnie publiczne wystąpienie. W. H.

Stan zdrowia Daviesa nadal się pogarszał i zmarł 26 września 1940 roku w wieku 69 lat.