Ocena:
Książka bada ewolucję niemieckiego filhellenizmu i jego znaczenie kulturowe, przedstawione przez autora w sposób wciągający i wnikliwy. Jest wysoce zalecana dla każdego zainteresowanego historią kultury, filozofią, rzeźbą, archeologią i filologią.
Zalety:⬤ Pięknie napisana, inteligentna i wnikliwa
⬤ każda strona jest warta ponownego przeczytania
⬤ wciągająca prezentacja szczegółów
⬤ przystępna dla czytelników spoza Niemiec
⬤ cenna dla studentów różnych dziedzin akademickich.
Nie wymieniona w recenzjach.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Down from Olympus: Archaeology and Philhellenism in Germany, 1750-1970
Od czasu publikacji Tyranny of Greece over Germany Elizy May Butler w 1935 roku, obsesja niemieckiej wykształconej elity na punkcie starożytnych Greków stała się akceptowanym, choć niedostatecznie przeanalizowanym, stereotypem. W Down from Olympus Suzanne Marchand próbuje zmierzyć się z niemiecką graekofilią, nie jako prywatną pasją, ale jako instytucjonalnie wygenerowanym i zachowanym kulturowym tropem.
Książka ta dowodzi, że XIX-wieczni filhelleniści odziedziczyli po swoich romantycznych poprzednikach zarówno elitarną, normatywną estetykę, jak i ascetyczny, naukowy etos; niemieccy "neohumaniści" obiecali pogodzić te intelektualne zobowiązania, a tym samym ożywić edukację i sztukę. Koncentrując się na historii archeologii klasycznej, Marchand pokazuje, w jaki sposób nakaz naśladowania sztuki greckiej stał się podstawą nowych, finansowanych przez państwo instytucji kulturalnych. Śledząc interakcje między naukowcami i decydentami, które umożliwiły wielkie wyczyny kulturalne, takie jak nabycie ołtarza z Pergamonu, podkreśla zarówno zyski w zakresie specjalistycznej wiedzy, jak i porażki w zakresie odpowiedzialności społecznej, które były charakterystycznymi produktami niemieckiego neohumanizmu.
Książka ta omawia intelektualne i instytucjonalne aspekty archeologii i filhellenizmu, obszernie traktując historię archeologii prehistorycznej i niemieckiego "orientalizmu". Marchand śledzi historię badań, wykopalisk i wystaw sztuki greckiej jako środka do konfrontacji ze społecznymi, kulturowymi i politycznymi konsekwencjami specjalizacji nauki w ciągu ostatnich dwóch stuleci.
