W cieniu żadnych wież

Opinie czytelników

„W cieniu bez wież” Arta Spiegelmana to powieść graficzna, która bada osobistą i narodową traumę po atakach z 11 września. Książka podzielona jest pomiędzy silne osobiste refleksje na temat 9/11 i krytykę polityczną autora, często pozostawiając czytelników podzielonych co do jej treści i skuteczności. Podczas gdy niektórzy chwalą jej kunszt i emocjonalną głębię, inni krytykują jej zwięzłość i postrzeganą niespójność.

Grafika jest bardzo chwalona za kunszt i emocjonalny wpływ, jaki wywiera. Wiele osób docenia wyjątkową perspektywę Spiegelmana i jego zdolność do wyrażenia zamieszania i strachu towarzyszącego tragedii z 11 września. Książka przedstawia również interesującą historię komiksów i komentarzy politycznych, dzięki czemu jest cenna dla osób zainteresowanych opowiadaniem graficznym.

Kilku recenzentów uważa, że książce brakuje treści merytorycznej, zauważając, że jest krótka - często opisywana jako zawierająca tylko około 20 stron oryginalnej pracy przeplatanej starszymi przedrukami komiksów. Ciężki kartonowy format daje mylące wrażenie długości. Ponadto niektórzy krytykują mocno polityczny wydźwięk książki, uważając, że odwraca on uwagę od głównej narracji i może zrazić czytelników o innych poglądach politycznych.

(na podstawie 71 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

In the Shadow of No Towers

Zawartość książki:

Dla Arta Spiegelmana, nagrodzonego Pulitzerem autora Mausa, ataki terrorystyczne z 11 września 2001 roku były zarówno bardzo osobiste, jak i intensywnie polityczne. In the Shadow of No Towers, jego pierwsza nowa książka komiksowa od czasu przełomowego Mausa, jest mistrzowską i poruszającą relacją z wydarzeń i następstw tego tragicznego dnia.

Spiegelman i jego rodzina byli świadkami ataków na dolnym Manhattanie, jego nastoletnia córka rozpoczęła szkołę bezpośrednio pod wieżami kilka dni wcześniej, a oni mieszkali w tej okolicy od lat. Ale okropności, które przeżyli tego ranka, były tylko początkiem dla Spiegelmana, ponieważ jego udręka szybko została wyparta przez wściekłość na rząd USA, który bezwstydnie dokooptował wydarzenia do własnego z góry przyjętego programu.

Zareagował w sposób, który zna najlepiej. W ponadwymiarowym, dwustronicowym formacie, który odzwierciedla skalę najwcześniejszych komiksów prasowych (które, jak mówi Spiegelman, przyniosły mu ukojenie po atakach), opowiada o swoim doświadczeniu narodowej tragedii w rysunkach i tekście, które przekazują - z jego wyjątkowym kunsztem i charakterystyczną prowokacją, niezgłębiony ogrom samego wydarzenia, jego oczywisty i podstępny wpływ na jego życie, a także niezwykłe, często ukryte zmiany, które zostały wprowadzone w imię bezpieczeństwa narodowego po 11 września i które zaczęły podważać fundamenty amerykańskiej demokracji.