Ocena:
Książka oferuje wciągającą i humorystyczną relację z doświadczeń autora służącego w Iraku, wypełnioną żywymi opisami, wciągającymi anegdotami i refleksjami na temat wyzwań związanych ze szkoleniem lokalnych kadetów pośród złożoności wojny. Czytelnicy uznają ją zarówno za zabawną, jak i wnikliwą, co czyni ją godną polecenia lekturą dla osób zainteresowanych historią wojskowości i osobistymi historiami.
Zalety:⬤ Wciągający styl pisania
⬤ żywe opisy
⬤ humor
⬤ wnikliwe spojrzenie na wojskowe doświadczenia
⬤ anegdoty
⬤ przemawia do szerokiego grona odbiorców, w tym zwykłych czytelników i entuzjastów wojskowości
⬤ gorąco polecana przez wielu recenzentów.
Niektórzy czytelnicy mogą uznać omawiane tematy za niepokojące ze względu na naturę wojny; osoby poszukujące ściśle akademickiej historii wojskowości mogą nie uznać jej za wyczerpującą.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
In the Shadow of the Swords: The Baghdad Police Academy
Ta żywa relacja daje wgląd w doświadczenie życia i pracy w Bagdadzie po upadku Saddama.
Po inwazji Stanów Zjednoczonych na Irak w 2003 r. i późniejszym upadku reżimu Saddama Husajna, rząd USA podjął wysiłek odbudowy, który obejmował odbudowę irackiej policji narodowej. Emerytowani i byli amerykańscy policjanci zostali zakontraktowani do podróży do Iraku w celu szkolenia nowych sił policyjnych. Polegając na swoim doświadczeniu i pomysłowości, aby uczynić życie znośnym w bardzo surowych warunkach, a także polegając na "szubienicznym poczuciu humoru", które nabyli podczas pracy w organach ścigania w Stanach Zjednoczonych, instruktorzy wytrwale wykonywali swoje zadanie, często w trudnych i trudnych okolicznościach, a także wrogim ogniu ze strony powstańców zdeterminowanych, aby uniemożliwić irackiej policji odzyskanie kontroli nad ulicami Bagdadu.
Życie w Akademii Policyjnej zmieniało się od czystej nudy do chwil grozy, gdy padały pociski moździerzowe i rakiety. Opuszczenie akademii w celu udania się ulicami Bagdadu do Zielonej Strefy na spotkania mogło łatwo skończyć się zasadzką. D.W. Wilber opowiada o swoich doświadczeniach związanych z tym przedsięwzięciem, a także o wyjątkowych osobowościach, które przybyły do Bagdadu, aby służyć jako instruktorzy dla kadetów irackiej policji uczęszczających do Akademii Policyjnej w Bagdadzie.