Ocena:
„At the Center of All Beauty” Fentona Johnsona to kontemplacyjna eksploracja samotności i jej związku z kreatywnością, czerpiąca z jego własnych doświadczeń, a także z życia różnych wybitnych artystów i myślicieli. Podczas gdy wielu czytelników uważa ją za pięknie napisaną i inspirującą, niektórzy krytycy uważają, że brakuje jej organizacji i może być zbyt idealistyczna w przedstawianiu samotności.
Zalety:⬤ Pięknie napisana proza, która rezonuje z samotnikami
⬤ wnikliwe refleksje na temat życia różnych artystów i procesu twórczego
⬤ oferuje potwierdzenie i komfort tym, którzy wolą samotność
⬤ głęboko pielęgnuje kreatywne jednostki
⬤ bada samotność jako źródło mądrości i wewnętrznego spokoju.
⬤ Niektórzy uważają, że książka jest niezorganizowana i powtarzalna
⬤ tendencja do łączenia samotności z samotnością
⬤ może wydawać się samousprawiedliwiająca w odniesieniu do samotnego stylu życia
⬤ nie wszyscy czytelnicy uznają przykłady wybrane na poparcie tezy autora za przekonujące
⬤ czasami może wydawać się pracochłonna.
(na podstawie 26 opinii czytelników)
At the Center of All Beauty: Solitude and the Creative Life
Liryczna proza i poszukująca wrażliwość Fentona Johnsona zachęcają czytelników do odkrywania celu i spełnienia w czasie spędzanym samotnie.
Zagłębia się w życie i twórczość kultowych samotników, od Henry'ego Davida Thoreau w Walden Pond i Emily Dickinson w Amherst po zaciekle chroniącą siebie Zorę Neale Hurston. Każdy portret oświetla jasne przebudzenie, jakie pozostawili ci samotnicy, a także własną podróż Johnsona od dzieciństwa na wsi w Kentucky po podróże po całym świecie w celebracji samotności.
