W bębnie siedzi diabeł

Opinie czytelników

Książka jest fascynującym pamiętnikiem irlandzkiego żołnierza Johna Francisa Lucy'ego, szczegółowo opisującym jego doświadczenia z I wojny światowej od rekrutacji w 1912 roku do końca wojny. Oferuje graficzną i emocjonalną relację z wojny w okopach, bitew i wpływu konfliktu na żołnierzy, szczególnie podkreślając wyjątkową perspektywę irlandzkiego żołnierza w armii brytyjskiej.

Pamiętnik jest dobrze napisany, wciągający i zapewnia żywy obraz życia w okopach i realiów wojny. Oferuje rzadkie spojrzenie na irlandzkie doświadczenia podczas I wojny światowej, co czyni go ważnym zarówno dla historyków, jak i zwykłych czytelników. Wielu recenzentów chwali jej autentyczność, emocjonalną głębię i szczegółowe opisy wydarzeń i bitew, uznając ją za niezbędną lekturę dla każdego zainteresowanego Wielką Wojną.

Niektórzy czytelnicy uważają, że graficzny charakter opisów jest niepokojący, a jeden z recenzentów krytykuje konkretny incydent odzwierciedlający utratę wrażliwości na życie z powodu doświadczeń wojennych. Ponadto w kilku komentarzach wspomniano o potrzebie lepszego projektu okładki, choć jest to postrzegane jako drobna kwestia w porównaniu z wartością treści.

(na podstawie 26 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

There's a Devil in the Drum

Zawartość książki:

John Lucy, Irlandczyk z Cork, zaciągnął się do pułku Ulster, The Royal Irish Rifles, wraz ze swoim młodszym bratem w styczniu 1912 roku, a po sześciu miesiącach w Depot dołączyli do 2. batalionu w Dover.

Następnie przenieśli się do Tidworth, gdzie batalion znalazł się 4 sierpnia 1914 r. w 7. brygadzie 3.

dywizji; dziesięć dni później byli już we Francji. W książce znajdują się błyskotliwe relacje z Mons, Le Cateau i odwrotu nad Marnę, odwrotu i bitwy nad Aisne, w której zginął jego brat.

Batalion brał udział w desperackich walkach przed Neuve Chapelle w październiku 1914 r., tracąc 181 zabitych w ciągu czterech dni i praktycznie przestając istnieć, zredukowany do dwóch oficerów i 46 ludzi. Przywrócony do sił poniósł ten sam los pod Ypres. Jest to znakomita książka, jedna z najlepszych napisanych przez „szeregowego”, tym lepsza, że jako jedna z nielicznych opisuje te wczesne bitwy 1914 roku.

Jak napisał krytyk w 1938 roku, „jest to z pewnością najlepsza książka wojenna napisana przez Irlandczyka” - prawdopodobnie nadal jest to prawda. Wielkim bonusem jest opis życia w szeregach w tamtym długim czasie tuż przed Wielką Wojną.