Podczas gdy często mówi się, że społeczności religijne są z natury pro- lub antydemokratyczne, w rzeczywistości mają one złożoną wzajemną relację ze swoim społeczeństwem.
To, czy dana społeczność religijna opowiada się za liberalno-demokratycznym systemem politycznym, będzie w decydującym stopniu zależeć od doświadczenia wolności religijnej w tym systemie. Polityka religijna może zacząć się tutaj i, poprzez wspólne zaangażowanie wspólnot religijnych, stworzyć struktury motywacyjne, w ramach których wymagany jest etos religijny przyjazny demokracji i liberalizmowi.
Teologiczne zastrzeżenia dotyczące państwa demokratycznego można zatem przezwyciężyć poprzez pozytywne praktyczne doświadczenia z polityką i systemem prawnym. Fabian Poetke wykorzystuje przykład współpracy między państwem a kościołami w zachodnioniemieckiej polityce edukacyjnej i obronnej po 1945 roku, aby prześledzić udany rozwój integracji tego rodzaju.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)