Ocena:
Książka o Voguingu otrzymała mieszane recenzje, z których wiele chwali jej wnikliwą treść, piękne fotografie i historyczne znaczenie, podczas gdy inni krytykują ją za nieścisłości i powierzchowne potraktowanie tematu.
Zalety:⬤ Informacyjny i wyważony wgląd w Voguing
⬤ doskonałe zdjęcia
⬤ ciekawe wywiady
⬤ dobrze oddaje scenę balową NYC
⬤ wysokiej jakości produkcja
⬤ świetna do zrozumienia kultury.
⬤ Kilka nieścisłości w treści
⬤ brak istotnych informacji
⬤ niektóre zdjęcia mogą mieć ograniczoną atrakcyjność
⬤ twierdzenia o braku odpowiednich badań i edycji
⬤ powierzchowne traktowanie treści pisemnej.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
Voguing and the Ballroom Scene of New York 1989-92: Photographs by Chantal Regnault
Subkultura gejowska Harlemu pod koniec lat 80. jest doskonale udokumentowana w tym zbiorze wcześniej niewidzianych zdjęć.
W 1989 roku Malcolm McLaren miał swój jedyny hit numer jeden z singlem "Deep in Vogue". Na początku następnego roku Madonna miała jeden z największych hitów w swojej karierze, z singlem "Vogue", a kiedy film Jennie Livingston "Paris Is Burning" pojawił się w kinach w tym samym roku, zdobywając Główną Nagrodę Jury na Festiwalu Filmowym Sundance, główny nurt stał się modny na niezwykłą kulturę balową Nowego Jorku, z której powstał film oraz piosenki McLarena i Madonny. Paris Is Burning dokumentował gejowską scenę balową, która pojawiła się w Harlemie w połowie lat 80-tych, przyciągając afroamerykańskie i latynoskie społeczności gejowskie i transpłciowe, które rywalizowały ze sobą pod względem umiejętności tanecznych, realistyczności ich dragów i zdolności chodzenia po wybiegu. Fotografka Chantal Regnault spędziła wiele lat rejestrując tę scenę, z której wyłonił się styl tańca znany jako voguing. Wizualne zamieszki mody, poliseksualności i wywrotowego stylu, Voguing and the Ballroom Scene of New York 1989-1992 to także niezwykły dokument na temat seksualności i rasy. Dzikie lata voguingu są żywo uchwycone na setkach niesamowitych, wcześniej niepublikowanych fotografii Regnault. Książka zawiera również wywiady z kluczowymi postaciami ruchu, eseje, ulotki i efemerydy.
Fotografka i dokumentalistka Chantal Regnault urodziła się we Francji. Opuściła Paryż po powstaniach 1968 roku i przez kolejne 15 lat mieszkała w Nowym Jorku. Pod koniec lat 80. zanurzyła się w harlemskiej scenie voguingu. Mniej więcej w tym czasie Regnault zainteresowała się haitańską kulturą voodoo i zaczęła dzielić swój czas między Haiti i Nowy Jork. Jej szeroko publikowane fotografie pojawiały się w najważniejszych magazynach i gazetach, w tym w Vanity Fair i New York Times.