Ocena:
Książka bada życie Elfego Baca, fascynującej postaci historycznej, ale otrzymała mieszane recenzje. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają wciągającą narrację i znaczenie postaci, inni krytykują książkę za brak konkretnych faktów i poleganie w dużej mierze na domysłach, co czyni ją długą i nieco niezorganizowaną.
Zalety:⬤ Interesująca postać i kontekst historyczny
⬤ wciągająca narracja
⬤ dobre odniesienia do dalszych badań
⬤ przyjemna dla fanów westernów i historii.
⬤ Brak wystarczających informacji faktycznych
⬤ nadmiernie spekulatywna i długa
⬤ zawiera wiele domysłów, które umniejszają historycznej relacji.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
"Pokażę im, że w tym kraju jest przynajmniej jeden Meksykanin, który nie boi się teksańskiego kowboja". Wytyczywszy granicę, nastolatek Elfego Baca poparł swoje słowa sześcioma rewolwerami.
Nikt, ale to nikt, nawet Teksańczycy, nie będzie już dłużej narażał spokojnych meksykańskich osadników z pogranicza Nowego Meksyku na znęcanie się, okaleczanie i poniżanie. Jesienią 1884 roku Baca potrzebował zaledwie trzydziestu sześciu godzin, by zyskać reputację zbawcy Latynosów z Terytorium Nowego Meksyku. Gdy dym się rozwiał, osiemdziesięciu Teksańczyków, którzy wrzucili ponad 4000 kul i kilka ładunków dynamitu do chaty, w której schronił się nastolatek, wzniosło toast za jego przetrwanie drinkami w Milligan's Whiskey Bar.
W ciągu kolejnych sześćdziesięciu lat Elfego stał się prawnikiem często znanym z nieuczciwości, politykiem podejrzewanym o handel pod stołem, facetem, który zbytnio lubił swój alkohol, bankrutem i przedmiotem nagrody w wysokości 30 000 dolarów od Pancho Villi. Ale dlaczego? Dlaczego bohater wypadł z łask? Stan Sager przedstawił powody heroizmu Baca i dlaczego później zniszczył własną reputację.
Książka Sagera zagląda do dzieciństwa bohatera w Kansas, aby znaleźć korzenie zarówno jego męstwa, jak i słabości. Opowiada o wydarzeniach z jego młodości, które sprawiły, że dzieciak, który dorastał w Topeka, mówiąc tylko po angielsku, musiał dopasować się do hiszpańskojęzycznej społeczności Socorro w jedyny sposób, jaki znał - poprzez brawurę i pewność siebie.
Opowiada o dziwacznych działaniach, które doprowadziły go do utraty reputacji bohatera. Na koniec wyjaśnia, dlaczego bohater dokonał autodestrukcji i prosi o wybaczenie.
