Violent Affect: Literatura, kino i krytyka po reprezentacji

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Violent Affect: Literature, Cinema, and Critique After Representation

Zawartość książki:

Przemoc: większość z nas byłaby szczęśliwa, gdyby nigdy nie musiała jej doświadczać, a wielu kieruje się przekonaniem, że istnieją przestrzenie wolne od przemocy.

W Violent Affect Marco Abel wychodzi jednak z innego, potencjalnie kontrowersyjnego założenia: mianowicie, że przemoc jest wszechobecna z ontologicznej konieczności. Aby przeanalizować implikacje tej prowokacji, Abel zwraca się do dzieł literackich i filmowych, takich jak te autorstwa Dona DeLillo, Breta Eastona Ellisa, Mary Harron, Patricii Highsmith, braci Coen i Roberta DeNiro, twierdząc, że nie wiemy nawet, czym są obrazy przemocy, nie mówiąc już o tym, jak działają i co robią.

Przeciwstawiając się wcześniejszym badaniom brutalnych obrazów opartych na reprezentacyjnych, a w konsekwencji moralistycznych założeniach, które, jak twierdzi Abel, nieuchronnie wzmacniają samą przemoc, którą krytykują, Violent Affect zamiast tego zwraca się do koncepcji "afektu" jako środka do wyjaśnienia, w jaki sposób brutalne obrazy działają na świat. Opowiadając się za tym, co nazywa "masokrytycznym" podejściem do przemocy, Abel zwraca uwagę na afekty nieodłącznie związane z brutalnymi obrazami, mając na celu chwilowe zawieszenie ich osądu, pozwalając w ten sposób na pojawienie się nowych, krytycznych pytań dotyczących kwestii przemocy. Abel sugeruje, że przejście od reprezentacyjnego rozumienia przemocy w kierunku opisu jej afektywnych sił jest niezbędnym krokiem w rozwoju bardziej etycznych narzędzi do interwencji w świat - do działania na nim dla poprawy przyszłości.

Marco Abel jest adiunktem na wydziale anglistyki i filmoznawstwa Uniwersytetu Nebraska-Lincoln. Jego eseje i recenzje ukazały się między innymi w PMLA, Angelaki, Senses of Cinema, Modern Fiction Studies i Quarterly Review of Film and Video.