Vertigo: Pokusa tożsamości

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Vertigo: The Temptation of Identity

Zawartość książki:

Czytając filozofię przez pryzmat Vertigo Alfreda Hitchcocka, Andrea Cavalletti pokazuje, dlaczego przez dwa stulecia główni filozofowie zaczęli myśleć o zawrotach głowy jako nieodłącznej części samej filozofii.

Strach przed pustką, lęk wysokości: każdy wie, czym jest akrofobia i wielu na nią cierpi. Przed Freudem tak zwane "nauki o umyśle" rezerwowały honorowe miejsce dla zawrotów głowy w domenie patologii psychicznych. Strach przed upadkiem - który jest również strachem przed poddaniem się pokusie upadku - od dawna był rozumiany jako destabilizujący, ale odurzający element, bez którego sama świadomość była niewyobrażalna. Niektórzy posunęli się nawet do wywoływania go u pacjentów poprzez przerażające terapie rotacyjne.

W mniej okrutny, ale nie mniej radykalny sposób, zawroty głowy znalazły swoje miejsce również w filozofii. O ile Montaigne i Pascal wciąż mogli uważać je za zaburzenie rozumu i sztuczkę wyobraźni, którą należy ujarzmić, to kolejni myśliciele przestali uważać je za sporadyczną niestabilność wyobraźni, którą należy przezwyciężyć. Zaczęto je raczej postrzegać jako nieodłączne od rozumu, tak że tożsamość objawia się jako chwiejna, kinetyczna, nieprzejrzysta i w istocie zawrotna.

Oszałamiająca książka Andrei Cavalletti ustawia tę krytykę stabilnej świadomości obok jednego z najsłynniejszych thrillerów Hitchcocka, dramatu tożsamości i jej otchłani. Genialne połączenie przez Hitchcocka dolly i zoomu w celu odtworzenia efektu spadania opisuje ten podwójny ruch "odpychania i przybliżania", który jest nawykowym stanem podmiotu i intersubiektywności. Aby dotrzeć do siebie, muszę zobaczyć siebie z dna otchłani, oczami innej osoby. Dopiero wtedy moje "tu" ucieka w dół i stamtąd mnie przyciąga.

Od klasycznej medycyny i roli wyobraźni w naszym biopolitycznym świecie po samo serce filozofii, od Hollywood po Heideggerowskie "bycie w obliczu śmierci", Cavalletti ukazuje zawrotną naturę tożsamości.