Aby zrozumieć filozofię Kanta, nowe spostrzeżenia można uzyskać, sięgając nie tylko do jego drukowanych dzieł, ale także do jego wykładów.
W tym tomie centralne aspekty filozofii Kanta - metafizyka, logika, antropologia, a także filozofia moralna, prawna i religijna - są badane i reinterpretowane z myślą o tym. W centrum tych rozważań znajduje się kwestia granic wiedzy, tak jak opisał je Kant w swojej filozofii transcendentalnej, oraz wolności wiary, którą otwiera ta definicja granic.
To ograniczenie filozofii teoretycznej ma daleko idące konsekwencje dla antropologii. Człowiek jest wolny w określaniu najwyższych maksym swoich działań - swojej postawy. Ponosi za to odpowiedzialność.
Efekt decyzji pozostaje przed nim ukryty. Naleganie Kanta na nierozpoznawalność „rzeczy samych w sobie” zyskuje tutaj pełną antropologiczną powagę.