Uzbrojenie irlandzkiej rewolucji: Przemyt broni w latach 1911-1922

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Arming the Irish Revolution: Gunrunning and Arms Smuggling, 1911- 1922

Zawartość książki:

Uzbrojenie irlandzkiej rewolucji to dogłębne badanie sukcesów i porażek bojowników irlandzkich republikanów, którzy próbowali się uzbroić. Wszechstronny opis pozyskiwania broni przez Irlandzką Armię Republikańską (IRA) autorstwa W.

H. Kautta rozpoczyna się od jej poprzedników - Irlandzkich Ochotników i Narodowych Ochotników - oraz, wbrew intuicji, od ich rywali, prounijnych Ulster Volunteer Force. Po powstaniu w 1916 r.

Kautt szczegółowo opisuje funkcjonowanie Departamentu Kwatermistrzowskiego Głównej Kwatery Irlandzkich Ochotników w Dublinie i podstawowe pozyskiwanie broni w pierwszych dniach lat 1918-1919. Następnie dokładnie analizuje wysiłki rebeliantów w zakresie produkcji broni i amunicji oraz produkcji bomb i ujawnia, że pomysłowość i zasoby włożone w produkcję nigdy nie były w stanie stać się głównym źródłem broni i amunicji. W miarę jak konflikt stawał się coraz bardziej intensywny i rozszerzał się, rebelianci napotykali coraz większe trudności w pozyskiwaniu i utrzymywaniu dostaw broni i amunicji, ponieważ nowoczesna broń w przedłużającym się konflikcie zużywała więcej amunicji niż poprzednie generacje broni, a jej złożoność oznaczała, że broń nie mogła być potajemnie produkowana w Irlandii.

Tak więc, gdy rebelianci prowadzili kampanie, które stały się trudne do zwalczenia, ich największym czynnikiem ograniczającym było to, że większość ich broni i amunicji musiała być importowana. Arming the Irish Revolution to pierwsza praca badawcza i analityczna, która szczegółowo bada irlandzką pracę w Wielkiej Brytanii w celu ustanowienia centrów zbrojeniowych oraz prowadzenia operacji zbrojeniowych i handlu bronią. Analizuje ona również pełny zakres zamorskiego lub zagranicznego handlu bronią i operacji zbrojnych w czasie wojny o niepodległość, w tym kontynuację w okresie rozejmu i traktatów oraz do wybuchu wojny domowej (1922-1923) - wszystko to ujawnia, w jaki sposób przywódcy rebeliantów prowadzili złożone, dojrzewające i zdolne przedsiębiorstwa przemytnicze i produkcyjne na całym świecie pod nosem policji, służb celnych, wywiadu i wojska przez lata, nie dając się złapać.

Zupełnie poza polem bitwy, grupy te i ich działania doprowadziły do konsekwencji politycznych, odgrywając niemałą rolę w uzyskaniu rzeczywistych ustępstw ze strony rządu Lloyda George'a. W ostatnim rozdziale Kautt przedstawia obserwacje i wnioski dotyczące ogólnych sukcesów i porażek, które sprawiają, że Arming the Irish Revolution staje się przełomowym studium powstańczego lub rewolucyjnego pozyskiwania broni zarówno w historii Irlandii, jak i historii wojskowości.