Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Attention and Distraction in Modern German Literature, Thought, and Culture
Uwaga ma fundamentalne znaczenie dla tego, jak doświadczamy rzeczywistości, a jednak pojęcie to było rozumiane i praktykowane na bardzo różne sposoby w historii. To interdyscyplinarne studium bada dynamiczny związek między uwagą a jej rzekomym przeciwieństwem, rozproszeniem uwagi, od XVIII wieku do dnia dzisiejszego.
Skupia się przede wszystkim na dwudziestowiecznych Niemczech i Austrii, gdzie kwestie (nie)uwagi nabrały wyjątkowej pilności w okresie zmian społecznych i kryzysu politycznego. Opierając się na oświeceniowych praktykach samoobserwacji, dziewiętnastowieczne Niemcy były miejscem narodzin psychologii eksperymentalnej, dyscypliny, która starała się mierzyć i potencjalnie zwiększać ludzką uwagę. Podejście to zostało również przyjęte poza laboratorium psychologicznym - na przykład podczas pierwszej wojny światowej, kiedy testy psychologiczne zostały wykorzystane do wyboru żołnierzy na określone pozycje strategiczne.
Po wojnie techniki te przeniknęły do życia codziennego. Niemcy weimarskie były wyjątkowe w świecie zachodnim, jeśli chodzi o wdrażanie metod "psychotechniki" w całym społeczeństwie cywilnym - w dziedzinach takich jak praca i edukacja, reklama i masowa rozrywka.
Ten sponsorowany przez państwo program miał na celu przekształcenie ludzkich umysłów i zachowań w celu zbudowania bardziej wydajnego, usprawnionego społeczeństwa. Jak pokazuje niniejsze badanie, inicjatywa ta miała również głębokie reperkusje w dziedzinie myśli, literatury i kultury.
Nowe odczytania czołowych pisarzy i intelektualistów tego okresu - Kafki, Musila, Kracauera, Benjamina i Adorno - przeplatają się z szerszymi rozdziałami kulturowo-historycznymi poświęconymi historii psychologii i psychiatrii, weimarskiej literaturze samopomocy, fotografii portretowej i kulturze muzycznej.
