Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Keeping the Peace: Marine Fighter Attack Squadron 251 During the Cold War 1946-1991
Thunderbolty z VMFA-251 zostały reaktywowane jako dywizjon rezerwy lotnictwa morskiego w 1946 roku. Ich zimna wojna obejmowała tylko kilka tygodni tradycyjnych operacji bojowych - w Korei - ale od 1946 do 1991 roku podejmowali ciągłe ćwiczenia i rozmieszczenia, przygotowując się do potencjalnej wojny z ZSRR lub Chinami, dwoma gigantami komunizmu. Od Korei Południowej przez Norwegię po Turcję i wiele innych miejsc, Thunderbolts bronili wolnego świata i żyli zgodnie ze swoim mottem, Custos Caelorum.
Po zakończeniu wojny koreańskiej eskadra pozostała na Dalekim Wschodzie do 1956 roku. Po powrocie do Stanów zaczęła latać na myśliwcu odrzutowym FJ-3 Fury, a następnie przeszła na swój pierwszy myśliwiec naddźwiękowy, F-8U "Crusader". Na początku 1962 roku była to pierwsza eskadra Marine F-8, która została rozmieszczona na pokładzie lotniskowca, jako część CVW-10 (Carrier Air Wing) na pokładzie USS Shangri-La. Podczas misji na Morzu Śródziemnym eskadra ustanowiła rekord największej liczby lotów w ciągu miesiąca dla eskadry F-8 bazującej w Szóstej Flocie, latając ponad 500 godzin. W 1964 roku Thunderbolts byli pierwszą eskadrą piechoty morskiej w 2 Skrzydle Lotnictwa Morskiego, która przesiadła się na F-4B "Phantom II", na którym latali przez 21 lat i 80 000 godzin lotu, aż do przejścia na F/A-18 "Hornet" w 1987 roku.
Te rozmieszczenia i ćwiczenia, choć nie były "wojną", nie obyły się bez niebezpieczeństw. Thunderbolts straciły wielu pracowników i samolotów, ale wytrwały, gdy siły zbrojne kochających wolność narodów stawiały czoła ciągłemu zagrożeniu komunizmem przez ponad cztery dekady. Zebrane z archiwów i wywiadów przeprowadzonych przez weterana VMFA-251, niniejsza relacja opowiada o tym, jak Thunderbolts ciężko pracowali, aby utrzymać pokój. Byli oni rzeczywiście strażnikami nieba.