Utrata militarnej supremacji: Krótkowzroczność amerykańskiego planowania strategicznego

Opinie czytelników

Książka Andrieja Martyanowa oferuje krytyczną analizę amerykańskich zdolności wojskowych i realiów geopolitycznych, podważając powszechne wyobrażenia o amerykańskiej wyjątkowości i podkreślając technologiczne i wojskowe postępy Rosji. Podczas gdy wielu czytelników znajduje wartość w jego spostrzeżeniach i bezpośrednim stylu, niektórzy krytykują stronniczość rosyjskiej perspektywy i brak uznania złożonych realiów w amerykańskim kontekście wojskowym.

⬤ Zapewnia jasną i bezpośrednią analizę amerykańskich słabości wojskowych i błędnych przekonań.
⬤ Oferuje wgląd w rosyjskie postępy wojskowe i strategię geopolityczną.
⬤ Uwzględnia kontekst historyczny i bieżące wydarzenia, dzięki czemu jest istotna dla współczesnych dyskusji na temat potęgi militarnej.
⬤ Promuje krytyczne myślenie na temat amerykańskiej wyjątkowości i strategii wojskowych.
⬤ Dobrze zbadana, pouczająca i atrakcyjna dla czytelników zainteresowanych kwestiami wojskowymi i geopolitycznymi.

⬤ Postrzegana stronniczość w kierunku rosyjskiej perspektywy, potencjalnie bagatelizująca złożoność amerykańskich strategii wojskowych.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że w tekście pojawiają się zdania wielokrotnie złożone i przydałaby się jego redakcja w celu zwiększenia przejrzystości.
⬤ Może być nadmiernie krytyczny wobec amerykańskiej armii bez wystarczającego uznania jej mocnych stron lub niuansów decyzji politycznych.
⬤ Niektóre szczegóły techniczne i argumenty są czasami postrzegane jako przesadzone lub kontrowersyjne.
⬤ Przedstawienie amerykańskiego przywództwa jako jednolicie irracjonalnego jest postrzegane jako zbyt uproszczone.

(na podstawie 62 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Losing Military Supremacy: The Myopia of American Strategic Planning

Zawartość książki:

Podczas gdy wyjątkowość nie jest czymś wyjątkowym dla Ameryki, intensywność tego przekonania i jego globalne konsekwencje są. Doprowadziło to Stany Zjednoczone do rażąco błędnej interpretacji - czasami celowo - czynników sprawczych kluczowych wydarzeń ostatnich dwóch stuleci, wyciągając błędne wnioski i ucząc się bardzo złych lekcji.

Nigdzie nie było to bardziej widoczne niż w amerykańskiej myśli wojskowej i faktycznym zastosowaniu siły militarnej. Amerykańskie wojsko raz za razem nie dorównywało wzniosłym deklaracjom o swojej wyższości, zamiast tego osiągając mierne wyniki militarne. Począwszy od wojny koreańskiej, Stany Zjednoczone nie wygrały ani jednej wojny z technologicznie gorszym, ale mentalnie twardym wrogiem.

Technologiczny wymiar amerykańskiej "strategii" całkowicie przyćmił wszelkie obawy związane ze społecznymi, kulturowymi, operacyjnymi, a nawet taktycznymi wymogami konfliktu militarnego (i politycznego). Wraz z pojawieniem się nowej zimnej wojny z Rosją, Stany Zjednoczone wkraczają w nowy okres geopolitycznych turbulencji całkowicie nieprzygotowane w jakikolwiek znaczący sposób - intelektualnie, ekonomicznie, militarnie czy kulturowo - do stawienia czoła rzeczywistości, która przez ostatnie ponad 70 lat była ukryta za strategicznie spreparowaną iluzją dotyczącą Rosji, której historię USA postrzegały przez pryzmat karykatury Sołżenicyna utrzymywanej przy życiu przez potężne lobby neokonów, które do dziś dominuje w umysłach amerykańskich decydentów.

W Losing Military Supremacy: The Myopia of American Strategic Planning, Andrei Martyanov:

- bada dramatyczną różnicę między rosyjskim i amerykańskim podejściem do działań wojennych w całym spektrum działań, od sztuki i gospodarki po odpowiednie kultury narodowe;

- odnosi się do nowych i zwiększonych możliwości Rosji w zakresie tradycyjnych działań wojennych, a także ostatnich wydarzeń w cyberwojnie i przestrzeni kosmicznej oraz najnowszych rewelacji Putina;

- dogłębnie analizuje kilka sposobów, w jakie Stany Zjednoczone mogą po prostu potknąć się w konflikcie z Rosją i co należy zrobić, aby tego uniknąć.

Martyanov, były radziecki wojskowy, umożliwia głęboki wgląd w fundamentalne kwestie działań wojennych i siły militarnej jako funkcji potęgi narodowej - ocenianej prawidłowo, nie przez pryzmat "ekonomicznych" wskaźników Wall Street, ale przez liczby zamkniętych cykli technologicznych i kultury, z których wiele zostało ukształtowanych w Rosji przez wojny kontynentalne i które są praktycznie nieobecne w USA.