J.R.R. Tolkien's Utopianism and the Classics
Książka ta otwiera nowe perspektywy na angielskiego pisarza fantasy J.R.R. Tolkiena, argumentując, że był on wpływowym myślicielem utopijnym w XX-wiecznej fikcji i że jego analizę utopii można ocenić poprzez jego dialog ze starożytnością.
Zaangażowanie Tolkiena w świat starożytny często odzwierciedla zainteresowanie retrotopizmem: jego fikcyjne miejsca - miasta, lasy, domy - czerpią z bogatej (post)klasycznej narracyjnej wyobraźni o podobnych przestrzeniach. Co ważne dla Tolkiena, takie narracje pociągają za sobą "eutopijne" eksperymenty myślowe: upadek i upadek wyraźnie "klasycznych" społeczności stanowi utopijny plan przyszłych politycznych restauracji; dom jako oikos staje się przestrzenią, w której można poszukiwać idealnej etycznej wzajemności między gospodarzem a gościem; "starożytny las" jest niejednoznacznym, niepokojącym miejscem, w którym bohaterowie mogą doświadczyć niezbędnych form przebudzenia. Z tej perspektywy w pisarstwie Tolkiena widoczne są oznaki platońskiego umiaru, augustowskiej restauracji, homeryckiej ksenofilii i owidiańskiej materialnej wzniosłości.
Podobnie, jego retrotopizm zawsze pociąga za sobą przepisanie starożytnych narracji na postklasyczne i nowoczesne warunki. Niniejsze studium bada zatem, w jaki sposób wykorzystanie przez Tolkiena klasycznej przeszłości może pomóc nam połączyć studia klasyczne i utopijne, a tym samym zastanowić się nad zakresem i granicami utopizmu w literaturze i myśli klasycznej.
