Kompleks architektoniczny Mafra wydaje się być idealnym obiektem do badania relacji między sztuką budowlaną, poezją, pamięcią, retoryką, władzą i polityką w portugalskim ancien régime, za panowania Wielkodusznego Dom Joao V, w latach 1706-1750.
W tym celu zwracamy się do korpusu, który nazywamy, na licencji Harta i Hicksa, "Palacios de Papel", który obejmuje nie tylko ekfrastyczne wiersze upamiętniające budowę architektonicznego molocha, ale także traktaty architektoniczne, które kierowały samym aktem budowania i implikowania, dla preceptora i jego publiczności, nie tylko współczesnej, ale także przyszłej, możliwość aktualizacji projektu architektonicznego, ponieważ zachowali "złotą zasadę", aby budynki wymyślone przez pomysłowość architekta na papierze mogły zostać wzniesione w kamieniu w dowolnym czasie i miejscu. ".