Ustalanie faktów: Bezpieczeństwo narodowe i polityka wywiadu

Opinie czytelników

Książka stanowi naukowy przegląd relacji między wywiadem strategicznym a polityką bezpieczeństwa narodowego, podkreślając różne patologie, które zakłócają idealne funkcjonowanie analizy wywiadowczej. Przedstawia wnikliwe studia przypadków, które ilustrują te kwestie, ale brakuje w niej przykładów z reżimów niedemokratycznych.

⬤ Zapewnia obiektywny i naukowy przegląd relacji wywiadu i polityki.
⬤ Doskonałe tło teoretyczne i analiza konkretnych przypadków historycznych.
⬤ Identyfikuje i wyjaśnia kluczowe patologie wpływające na relacje wywiad-polityka.
⬤ Wciągający i pełen faktów styl pisania, zwiększający zrozumienie środowiska wywiadowczego.

⬤ Nie zawiera studiów przypadków ani analiz reżimów niedemokratycznych.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać złożoność relacji wywiad-polityka za mylącą.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Fixing the Facts: National Security and the Politics of Intelligence

Zawartość książki:

Jaka jest rola agencji wywiadowczych w strategii i polityce? W jaki sposób decydenci wykorzystują (lub niewłaściwie wykorzystują) szacunki wywiadowcze? Kiedy relacje wywiad-polityka działają najlepiej? W jaki sposób niepowodzenia wywiadowczo-polityczne wpływają na ocenę zagrożeń, strategię wojskową i politykę zagraniczną? Pytania te stanowią sedno niedawnych kontrowersji dotyczących bezpieczeństwa narodowego, w tym ataków z 11 września i wojny w Iraku. W obu przypadkach związek między wywiadem a polityką załamał się - z katastrofalnymi konsekwencjami.

W Fixing the Facts Joshua Rovner bada złożoną interakcję między wywiadem a polityką i rzuca światło na problem upolitycznienia. Główne epizody w historii amerykańskiej polityki zagranicznej były ściśle związane z manipulacją szacunkami wywiadowczymi. Rovner opisuje, jak administracja Johnsona radziła sobie ze społecznością wywiadowczą podczas wojny w Wietnamie; jak prezydent Nixon i prezydent Ford upolitycznili szacunki dotyczące Związku Radzieckiego; oraz jak presja ze strony administracji George'a W.

Busha przyczyniła się do błędnych danych wywiadowczych dotyczących Iraku. Porównuje również przypadek Stanów Zjednoczonych z doświadczeniami brytyjskimi w latach 1998-2003 i wykazuje, że głośne dochodzenia rządowe w obu krajach były zasadniczo błędne co do tego, co wydarzyło się przed wojną.