Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Mouths of Garden
W Mouths of Garden istnieje wyraźne poczucie zarówno uduszenia, jak i symfonii, gdy Barbara Fant opisuje odporność, zwłaszcza Czarnych ludzi, którzy nadal podnoszą społeczności spustoszone przez rasizm, choroby, przemoc domową, brutalność policji i toksyczne zaniedbanie.
Głęboka świadomość przestrzenna pojawia się w pracach Fant, gdy ciała przybierają kształt trumien, kul, skamieniałych domów, a krzyki duszą się w przemocy często ignorowanej przez otaczające oczy. Jednak śledząc niezłomne gardła i kręgosłupy czarnoskórych kobiet pracujących nad wykorzenieniem paraliżujących scen zaginionych czarnoskórych dziewcząt i namierzonych czarnoskórych chłopców, język Fant jest refleksyjnym, odbijającym się echem chórem wzywającym do przekształcenia niewybaczalnej stagnacji w amerykańskich próbach zaradzenia długotrwałej dyskryminacji.
Gdy autorka wspomina długą linię ciotek, sióstr, babć i matek, które okiełznały moc kościelnego fortepianu lub wytworzyły delikatność świeżo splecionych włosów, powoli odkrywa moc kwitnącą z ruchów własnego ciała, pisząc: „Znalazłam się w warkoczu / wyczołgałam się z własnej trumny / przedostałam się do ust / i wyhodowałam kolejną część mojego ciała”. Poezja Fant uprawia ogród, w którym czarne głosy rozrywają stęchłą amerykańską glebę, by odzyskać zakopane pod nią kiełki otwartych ust i szczerych słów.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)