Kant bada poznawcze warunki formułowania przez człowieka obiektywnie prawdziwych sądów.
Najprostsze z nich to oparte na percepcji sądy o doświadczeniu, które apostrofuje jako takie, podczas gdy najbardziej wymagające są sądy, które formułują konieczne i wystarczające warunki możliwości i owocności doświadczenia. Kant pyta, dlaczego sądy te mogą być obiektywnie prawdziwe pomimo podmiotowo-przedmiotowych, poznawczych uwarunkowań ludzkiego poznania.
Autor śledzi metodologiczną drogę Kanta do jego celu: wyjaśnienia złożonych subiektywnych struktur głębokich w szczególności tych dwóch rodzajów sądów i pokazania, w jakim stopniu ich obiektywna prawdziwość zależy jednak od tych subiektywno-poznawczych struktur głębokich. Niniejszy tom jest drugim z dwóch planowanych tomów poświęconych teorii doświadczenia Kanta.