Uroczy akceleracjonizm

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

Cute Accelerationism

Zawartość książki:

Beznamiętna filozoficzna celebracja wielu wymiarów współczesnej słodkości.

Mimowolnie wciągnięte w pole siłowe Cute, Amy Ireland i Maya B. Kronic postanowiły odpuścić, poddać się, dać się ponieść demonowi i zrobić z tego akceleracjonizm - tylko po to, by zdać sobie sprawę, że Cute otwiera mikrokosmiczną bramę do transcendentalnego procesu samego przyspieszenia.

Dołączając do rojących się e-girls, t-girls, NEETS, anonsów i otaku, którzy uratowali akceleracjonizm przed podwójnymi szczypcami medialnej paniki i akademickiego buzzkill, wprowadzając go do dużych oczu, puszystych uszu, programistycznych skarpet i głupich memów, odkrywają, że obiekty uroczej kultury są tylko spinoffami akceleracyjnego procesu boopującego nas z przyszłości, czyniąc nas wszystkich uległymi, podatnymi na rozmnażanie, bezradnymi i uroczymi. Słodkie nadejdzie jutro i tylko katastrofa może nadać sens temu, co z nami zrobi.

Wymykając się wszelkim dyscyplinom, ślizgając się po wszystkich możliwych powierzchniach, Cute Accelerationism obejmuje każdy szczegół symptomatologii, etiologii, epidemiologii, historii, biologii, etymologii, topologii, a nawet embriologii Cute, radośnie zagłębiając się w jego naturalne, kulturowe, zmysłowe, seksualne, subiektywne, erotyczne i semiotyczne wymiary, aby wydobyć ukryte przestrzenie tej Rzeczy, która miękko wsiąkła w ludzką kulturę.

Przemierzając punkty styczne naturalnej i nienaturalnej selekcji, niekontrolowanej supernormalizacji, zbiorowej autotransformacji rozgrzewających płeć słodziaków, hiperstytucjonalnych kultur shojo i otaku, denpa i miłości 2D, a także uroczych subświatów aegyo i meng, moé i flatmaxxing, catboys i dogon eggs, bobbles i gummies, vore machines i partial objects, BwOs i UwUs... glomping, snuggling, smooshing i squeeeeing ich droga w kierunku horyzontu zdarzeń Cute, zakładając kocie uszy i popping bąbelki, jak idą, w tej przedwczesnej filozoficznej intensyfikacji wszechobecnego zjawiska, poddając się najbardziej squish demonicznemu opętaniu, jak zawsze, dwie bffs wyruszają w poszukiwaniu transcendentalnego kształtu słodkości tylko po to, by zdać sobie sprawę, że chociaż jest wszędzie wokół nas, nie wiemy jeszcze, co Cute może zrobić.

Poważnie powierzchowna i zadziwiająco spójna, w połowie erudycyjna rozprawa filozoficzna, w połowie dariacore mashup, w 100 procentach cutagion, ta kompaktowa mała tekstowa maszyna to meltdown i glow up, a także twizzled hołd dla A Thousand Plateaus Deleuze'a i Guattariego. Witamy w kawaiizome: nic, co nie jest słodkie, nie wydostanie się z najbliższej przyszłości, a to, co słodkie, wkrótce nie będzie już nawet w najmniejszym stopniu ludzkie.