Urbain Le Verrier o ruchu rtęci - tłumaczenia z przypisami

Oryginalny tytuł:

Urbain Le Verrier on the Movement of Mercury - annotated translations

Zawartość książki:

W 1916 roku Einstein zaproponował trzy testy ogólnej teorii względności, nazwane później "klasycznymi testami" ogólnej teorii względności: - precesja peryhelium orbity Merkurego - ugięcie światła przez Słońce - grawitacyjne przesunięcie ku czerwieni światła. Kluczowym dowodem, na którym Einstein oparł swoją teorię, był pierwszy z nich, który odnosił się do niewyjaśnionych błędów w obserwacjach orbity Merkurego zgłoszonych w 1859 roku przez Urbaina Le Verriera, dyrektora Obserwatorium Paryskiego.

Ponieważ dostępne publikacje, które doprowadziły do twierdzenia Le Verriera, które były rozwijane przez prawie dwie dekady, były złożone i dostępne tylko w języku francuskim, w ramach większego projektu przetłumaczyłem je na język angielski i opatrzyłem przypisami, aby ułatwić ich zrozumienie. Ponieważ okazało się, że może to być pomocne dla innych badaczy, zdecydowałem się opublikować moje tłumaczenia w niniejszym tomie. Niniejsza książka zawiera tłumaczenia dwóch książek, Le Verrier, U.-J.

(1841), Dveloppements sur Plusieurs Points de la Thorie des Perturbations des Plantes (Rozwój w kilku punktach teorii perturbacji planet); oraz Le Verrier, U.-J.

(1845), Thorie du mouvement de Mecure (Teoria ruchu Merkurego); oraz 195-stronicowy artykuł Le Verrier, U.-J. (1859), Theorie du Mouvement de Mercure (Teoria ruchu Merkurego), rozdział XV w Annales de L'Observatoire Imprial de Paris.

Zawiera również tłumaczenie listu z 1859 roku, w którym Le Verrier zgłosił swoje twierdzenie, Lettre de M. Le Verrier M. Faye sur la thorie de Mercure et sur le mouvement du prihlie de cette plante (List od M.

Le Verrier do M. Faye w sprawie teorii Merkurego i ruchu peryhelium tej planety), który został opublikowany w Comptes rendus hebdomadaires des sances de l'Acadmie des Sciences (Paryż). Wnioski z tego szczegółowego przeglądu są takie, że zamiast sugerować systematyczny błąd w obliczonych wartościach, stała redukcja błędów w równaniach stanu może być postrzegana jako demonstracja liniowej poprawy dokładności pomiarów w czasie, jak można by się spodziewać, co skutkuje brakiem korekty elementów eliptycznych i brakiem różnicy między obliczonymi prędkościami precesji oraz brakiem wsparcia dla ogólnej teorii względności Einsteina.