Uprooted: Rasa, mieszkalnictwo publiczne i archeologia czterech utraconych dzielnic Nowego Orleanu

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Uprooted: Race, Public Housing, and the Archaeology of Four Lost New Orleans Neighborhoods

Zawartość książki:

Archeologia czterech dzielnic Nowego Orleanu, które zostały zastąpione przez publiczne projekty mieszkaniowe

Uprooted: Race, Public Housing, and the Archaeology of Four Lost New Orleans Neighborhoods wykorzystuje badania archeologiczne czterech dzielnic, które zostały zrównane z ziemią podczas budowy mieszkań komunalnych w Nowym Orleanie z czasów II wojny światowej. Chociaż każda z tych dzielnic została historycznie zidentyfikowana jako "slumsy", zapis materialny podważa prostotę tego określenia. D. Ryan Gray dostarcza dowodów na pomysłowość byłych mieszkańców, którzy byli marginalizowani ze względu na klasę, kolor skóry lub płeć i których codzienne strategie przetrwania, utrzymania i duchowości stanowiły wyzwanie dla rozwijających się hierarchii rasowych i społecznych miasta.

Wydaje się, że początkowo dzielnice te były dość zróżnicowane, począwszy od robotniczego Irish Channel, przez stosunkowo zamożny obszar Lafitte zdominowany przez Kreoli kolorowych, po dawną lokalizację Storyville, miejskiego eksperymentu z półlegalną prostytucją. Badania archeologiczne i historyczne sugerują, że rasa była kluczowym czynnikiem w wyborze obszarów do oczyszczenia. Każda dzielnica przejawiała szczególne postrzegane zaburzenia rasowe, w których rasa krzyżowała się z pochodzeniem etnicznym, klasą lub płcią w sposób sprzeczny z normami segregacji Jima Crowa.

Badania Gray'a wykorzystują zarówno dokumenty pierwotne - w tym spisy ludności, katalogi miejskie, a nawet przewodniki reklamowe domów publicznych zwane "Blue Books" - jak i dane archeologiczne, aby zbadać, co to oznaczało w różnych skalach, rekonstruując narracje gospodarstw domowych i społeczności dotkniętych usuwaniem. Publiczne budownictwo mieszkaniowe, zarówno w Nowym Orleanie, jak i w innych miejscach, narzuciło nowy rodzaj kontroli nad życiem miejskim, co spowodowało, że miasta stały się zarówno bardziej segregowane, jak i mniej równe. Historia dzielnic, które zostały zniszczone, przypomina, że ich wymazanie nie było nieuniknionym rezultatem i że bardziej sprawiedliwe i sprawiedliwe miasto jest nadal możliwe. Krytyczne spojrzenie na rozwój mieszkalnictwa komunalnego pomaga informować o toczących się debatach na temat jego upadku, zwłaszcza w świetle zmieniającego się oblicza Nowego Orleanu po Katrinie.