The Politicization of Russian Orthodoxy. Actors and Ideas
Książka analizuje ideologie upolitycznionego prawosławia we współczesnej Rosji, w tym fundamentalizm, panslawizm, neoeurazjatyzm, prawosławny komunizm i nacjonalizm. Oprócz analizy tekstowej, tom zawiera opis specyficznej subkultury politycznego prawosławia, tj.
jej języka, symboli, sztuki, środków masowego przekazu, miejsc spotkań i dresscode'u. Niniejsze opracowanie stanowi pierwszą naukową analizę tych zagadnień. W przeciwieństwie do innych publikacji na temat upolitycznienia prawosławia, nie koncentruje się ono na ambicjach politycznych Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej (RKP), ale na ruchach politycznych ideologicznie opartych na własnych interpretacjach doktryny prawosławnej, często sprzecznych z wersją kanoniczną.
Książka pokazuje, że „polityczni prawosławni” lub „prawosławni patrioci” są specyficzną gałęzią wierzących, którzy często nie praktykują prawosławia we właściwy sposób, wymyślając zamiast tego własne quasi-prawosławne rytuały. Tom pokazuje, że ROC nie jest odpowiedzialny za takie religijne upolitycznienie, a społeczność politycznych prawosławnych jest raczej kierowana przez religijnie zorientowanych świeckich intelektualistów.
Książka zawiera krótką analizę tej społeczności intelektualnej. Wreszcie, tom pokazuje, że nawet przy braku znaczących osiągnięć wyborczych, niektóre religijno-polityczne ruchy prawosławne - a mianowicie fundamentaliści i nacjonaliści - były w stanie uzyskać poparcie społeczne na poziomie oddolnym.
Udało im się przeniknąć do większych i bardziej umiarkowanych organizacji politycznych, przyczyniając się tym samym do ogólnej „ortodoksji” rosyjskiego dyskursu politycznego.