Ocena:
Książka została ogólnie dobrze przyjęta ze względu na wciągającą narrację i interesujące historyczne spostrzeżenia dotyczące posągów, ale jest krytykowana za brak obrazów i pewną powierzchowność.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i łatwa w czytaniu
⬤ wciągające i interesujące historie
⬤ dobra narracja z humorem i grozą
⬤ aktualna dyskusja na temat symboliki posągów
⬤ solidne badania i przejrzyste pisanie.
⬤ Brak zdjęć omawianych posągów
⬤ postrzegana jako lekka i puszysta, bardziej odpowiednia dla młodszych czytelników
⬤ pewna krytyka za uprzedzenia polityczne dotyczące współczesnych kwestii.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Fallen Idols: Twelve Statues That Made History
Najlepsza książka roku Economist.
W tym aktualnym i żywym spojrzeniu na akt obalania pomników, popularny historyk i autor Krwi i piasku bada istotną kwestię tego, jak społeczeństwo pamięta - i konfrontuje się - z przeszłością.
W 2020 roku historia upadła. Od Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii po Belgię, Nową Zelandię i Bangladesz, protestujący Black Lives Matter zniszczyli, a w niektórych przypadkach zburzyli posągi ikon Konfederacji, posiadaczy niewolników i imperialistów. Generał Robert E. Lee, głowa armii Konfederacji, został pokryty graffiti w Richmond w stanie Wirginia. Edward Colston, członek parlamentu i handlarz niewolników, został strącony z cokołu w Bristolu w Anglii i wrzucony do portu. Posągi Krzysztofa Kolumba zostały obalone w Minnesocie, spalone i wrzucone do jeziora w Wirginii oraz ścięte w Massachusetts. Belgijski król Leopold II został podpalony w Antwerpii i oblany czerwoną farbą w Gandawie. Pomnik Winstona Churchilla w Londynie został oblany słowem "rasista". Gdy te ikoniczne podobizny upadły, reakcja była szybka i intensywna.
Ale jak pokazały ostatnie trzysta lat, historia nie jest wymazywana po usunięciu posągów. Alex von Tunzelmann przypomina nam, że jest ona tworzona.
Badając powstanie i upadek dwunastu słynnych, a teraz kontrowersyjnych posągów, zabiera nas w fascynującą globalną wycieczkę historyczną po Ameryce Północnej, Europie Zachodniej i Wschodniej, Ameryce Łacińskiej i Azji, wypełnioną postaciami większymi niż życie i dramatycznymi historiami. Von Tunzelmann ujawnia, że posągi nie są zapisami historycznymi, ale oświadczeniami politycznymi i rozróżnia między posągami - reprezentacją "cnotliwych" jednostek, zwykle "Wielkich Ludzi" - a innymi formami rzeźby, sztuki publicznej i upamiętniania. Nikt nie chce pozbyć się wszystkich pomników. Ale Fallen Idols pyta: czy posągi miały swój dzień?
