Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „The Fall of the Faculty” autorstwa Benjamina Ginsberga krytykuje rosnący rozrost administracji na amerykańskich uniwersytetach, argumentując, że podważa to władzę wydziałów i podstawową misję edukacyjną tych instytucji. Recenzje podkreślają żarliwą obronę wydziału przez Ginsberga, jego humorystyczną, ale kąśliwą krytykę zachowań administracyjnych oraz jego wezwanie do odzyskania przez wydział roli w zarządzaniu. Niektórzy czytelnicy uważają jednak jego argumenty za przesadzone i sądzą, że pomija on własną odpowiedzialność wydziału w obecnej sytuacji.
Zalety:⬤ Prowokująca do myślenia krytyka rozwoju administracji na uniwersytetach.
⬤ Wciągające pisanie z humorem.
⬤ Silna obrona roli wykładowców w edukacji.
⬤ Dobrze zbadane z dobrym wykorzystaniem cytatów i danych.
⬤ Podkreśla szkodliwy wpływ rozrostu administracji na jakość i koszty edukacji.
Wady:⬤ Wyolbrzymia argumenty przeciwko administratorom, czasami popadając w sarkazm.
⬤ Brak głębi w badaniu przyczyn samozadowolenia wydziałów i współudziału w rozwoju administracji.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że jego rozwiązania są niepraktyczne lub nierealistyczne.
⬤ Oferuje wąskie spojrzenie na szersze wyzwania stojące przed szkolnictwem wyższym, wykraczające poza kwestie administracyjne.
(na podstawie 90 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Fall of the Faculty
Zawartość książki:
Do niedawna amerykańskie uniwersytety były kierowane głównie przez wydziały, które postrzegały produkcję intelektualną i pedagogikę jako główne misje szkolnictwa wyższego. Dziś, jak ostrzega Benjamin Ginsberg w tej otwierającej oczy, kontrowersyjnej książce, dziekani - administratorzy i pracownicy często bez poważnego doświadczenia akademickiego - wyznaczają program edukacyjny.
The Fall of the Faculty analizuje skutki szalejącej administracyjnej zarazy, która obecnie nęka krajowe uniwersytety. W ciągu ostatniej dekady uniwersytety co roku dodawały do swoich list płac kolejne warstwy administratorów i pracowników, jednocześnie zwalniając coraz większą liczbę pełnoetatowych wykładowców - prawdopodobnie z powodu cięć budżetowych. Kolejną ironią losu jest to, że wielu z nowo mianowanych - i nieakademickich - administratorów to menedżerowie kariery, którzy bagatelizują znaczenie nauczania i badań, o czym świadczy ich niestrudzone poparcie dla banalnego programu nauczania umiejętności życiowych. W rezultacie studentom odmawia się bardziej wzbogacającego doświadczenia edukacyjnego - zdefiniowanego przez rygor intelektualny. Ginsberg ujawnia również, w jaki sposób uzasadnione skargi grup mniejszościowych i liberalnych aktywistów, które tradycyjnie były bronione przez członków wydziału, zostały zredukowane w rękach administratorów do pionków szachowych w grze o władzę. Obejmując inicjatywy takie jak akcja afirmatywna, administracja zyskała.
Administracja zyskała przychylność tych grup i usankcjonowała cienko zakamuflowany gambit, aby wzmocnić swoją władzę nad wydziałem.
Choć trend ten stał się niepokojący, istnieją sposoby na jego odwrócenie. The Fall of the Faculty przedstawia, w jaki sposób możemy zmienić system, aby prawdziwi nauczyciele mogli odzyskać głos w polityce programowej.
