Upadek hiszpańskiej republiki, 1933-1936: Początki wojny domowej

Opinie czytelników

Książka stanowi szczegółową analizę hiszpańskiej wojny domowej przez pryzmat, który podkreśla niepowodzenia i przemoc związaną z lewicową stroną konfliktu. Choć chwalona za swoje badania i narrację, spotyka się z krytyką za postrzeganą stronniczość wobec lewicy i niedociągnięcia w bezstronności.

Książka jest dobrze zbadana i zapewnia fascynującą narrację o hiszpańskiej wojnie domowej, rzucając światło na chaotyczne warunki prowadzące do konfliktu. Czytelnicy doceniają szczegółowe opisy dr Payne'a dotyczące postaci i wydarzeń historycznych, a wielu z nich uważa jego perspektywę za odświeżającą w porównaniu z innymi relacjami, które mogą skłaniać się ku skrajnie lewicowym sympatiom. Jego pisarstwo jest opisywane jako wciągające i prowokujące do myślenia.

Krytycy zwracają uwagę na znaczące problemy z formatowaniem w wydaniu Kindle, które utrudniają czytanie. Ponadto książka została skrytykowana za antylewicowe nastawienie, a niektórzy recenzenci uważają, że niesprawiedliwie obwinia lewicę za przemoc i chaos podczas II Rzeczypospolitej. Niektórzy twierdzą, że brakuje w niej zrównoważonego spojrzenia na wszystkie zaangażowane strony i nie przedstawia ona w wystarczającym stopniu złożoności ówczesnego krajobrazu politycznego, co prowadzi do ostatecznych założeń, które mogą nadmiernie uprościć narrację.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Collapse of the Spanish Republic, 1933-1936: Origins of the Civil War

Zawartość książki:

Książka ta koncentruje się na krótkim, ale kluczowym okresie, który doprowadził do upadku Republiki Hiszpańskiej i przygotował grunt pod wojnę domową.

Stanley G. Payne, znany na całym świecie badacz współczesnej historii Hiszpanii, szczegółowo opisuje zmiany polityczne, które miały miejsce w latach 1933-1936 oraz analizuje działania i zaniechania kluczowych aktorów w tych latach.

Korzystając z ich własnych wspomnień, przemówień i deklaracji, podważa wcześniejsze postrzeganie różnych głównych graczy, w tym prezydenta Alcala Zamory. Rozpad koalicji politycznych i wewnętrzne rozdźwięki między hiszpańską burżuazją a klasą robotniczą wywołały wiele przypadków gwałtownego sprzeciwu w połowie lat trzydziestych. W książce omówiono wybory z 1933 r.

i destabilizujące powstanie, które po nich nastąpiło, nieudane próby Alcala Zamory kontrolowania głównych partii oraz reakcję, która z nich wynikła. Analizowane są również sojusze socjalistycznej lewicy z komunizmem i prawicy z faszyzmem, a także rola sił spoza Hiszpanii w pobudzaniu przemocy, która ostatecznie przerodziła się w wojnę.