Ocena:

W recenzjach podkreślono, że Hoffmann von Fallersleben jest ważnym XIX-wiecznym niemieckim poetą, który łączył w sobie odwagę, humor, wykształcenie i intelekt. Jego satyryczne dzieła rzucają wyzwanie autorytetom i promują demokratyczne ideały, jednocześnie wykazując zabawną krytykę współczesnego społeczeństwa i dawnych tradycji. Niektórzy krytycy wspominają jednak, że jego mniej dopracowane wiersze umniejszają ogólnej powadze jego twórczości.
Zalety:Hoffmann jest chwalony za swoją oryginalność, dowcip i zaangażowanie w tematy demokracji i wolności. Jego umiejętność włączania humoru i satyry do swojej poezji jest doceniana, a jego krytyka arystokracji i refleksje na tematy społeczne pozytywnie rezonują z czytelnikami. Poetycki styl, przypominający ludowe pieśni, zwiększa przystępność i przyjemność z czytania jego dzieł.
Wady:Niektóre recenzje wskazują, że liryczna złożoność poezji Hoffmanna mogłaby zostać poprawiona, a konkretne utwory, takie jak ballada o Arminiusie, są zauważane jako językowo wadliwe i zmniejszające ogólną powagę jego zbioru.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
August Heinrich Hoffmann von Fallersleben: Unpolitische Lieder Pierwsze wydanie: w dwóch wierszach: Hamburg (Hoffmann und Campe), 1840 i 1841 r. Kompletne nowe wydanie z biografią autora.
Pod redakcją Karla-Marii Gutha. Berlin 2014, na podstawie wydań: August Heinrich Hoffmann von Fallersleben: Unpolitische Lieder von Hoffmann von Fallersleben, 1. + 2.
Theil, 1.
Theil, Hamburg: Hoffmann und Campe, 1841; August Heinrich Hoffmann von Fallersleben: Unpolitische Lieder von Hoffmann von Fallersleben, 1. + 2.
Theil, 2. Theil, Hamburg: Hoffmann und Campe, 1841 r. Paginacja powyższych wydań jest zawarta w tym nowym wydaniu jako marginalia wiersz po wierszu.
Projekt okładki autorstwa Thomasa Schultz-Overhage z wykorzystaniem obrazu: Heinrich August Hoffmann von Fallersleben, portret autorstwa Karla Georga Schumachera, 1819, skład z Minion Pro, 11 pkt. O autorze: August Heinrich Hoffmann urodził się w Fallersleben w 1798 r., studiował filologię klasyczną i archeologię w Getyndze, a ostatecznie został bibliotekarzem i profesorem zwyczajnym we Wrocławiu. W 1841 r.
napisał Pieśń Niemców, która 81 lat później stała się hymnem narodowym.