Uniwersytet Georgia: Historia dwustulecia, 1785-1985

Opinie czytelników

Książka bada zarządzanie i historyczny rozwój Uniwersytetu Georgia, podkreślając jego elitarne przywództwo i brak wkładu publicznego w całej jego historii. Przedstawia narrację spadku doskonałości w porównaniu z XIX wiekiem, koncentrując się na wpływach politycznych, wykluczeniu w edukacji i wybitnych postaciach historycznych, których wkład wydaje się pomijany.

Książka zawiera szczegółowy opis historyczny University of Georgia i porusza ważne kwestie dotyczące zarządzania, integracji i wpływu polityki na instytucje edukacyjne. Identyfikuje znaczące postacie z przeszłości uniwersytetu, których osiągnięcia są często ignorowane, przyczyniając się do głębszego zrozumienia spuścizny instytucji.

Krytycy twierdzą, że książce brakuje głębi w omawianiu konkretnego wkładu profesorów i studentów, zbyt mocno skupiając się na sprawach administracyjnych i polityce. Ważne postacie są wspominane bez odpowiedniego kontekstu, a luki w odniesieniach historycznych zmniejszają wiarygodność narracji. Zauważalna jest również stronniczość w omawianiu ostatnich kontrowersji bez dostosowywania ich do szerszych perspektyw historycznych.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The University of Georgia: A Bicentennial History, 1785-1985

Zawartość książki:

Ostateczna historia Uniwersytetu Georgii autorstwa Thomasa G. Dyera świętuje dwusetną rocznicę założenia szkoły z bogatym opisem ludzi i wydarzeń. The University of Georgia to coś więcej niż historia instytucji, to wkład w zrozumienie przebiegu i rozwoju szkolnictwa wyższego na Południu.

Ustawodawca stanu Georgia w styczniu 1785 roku zatwierdził statut ustanawiający "publiczną siedzibę nauki w tym stanie". Przez następne szesnaście lat powiernicy uniwersytetu zmagali się z przekształceniem jego kapitału - czterdziestu tysięcy akrów ziemi w lesie - w wystarczającą ilość pieniędzy na utrzymanie szkoły. Do 1801 roku uniwersytet miał prezydenta, kampus na skraju kraju Indian i kilku studentów.

W ciągu następnych dwóch stuleci mała uczelnia sztuk wyzwolonych, która kształciła synów prawników i plantatorów, przekształciła się w duży uniwersytet badawczy, którego wpływ wykracza daleko poza granice stanu. Przebieg tego rozwoju nie zawsze był płynny. Niniejszy tom zawiera staranne analizy punktów zwrotnych w historii uniwersytetu: wojny secesyjnej i rekonstrukcji, powstania uniwersytetów ziemskich, pojawienia się międzyuczelnianej lekkoatletyki, przyjęcia kobiet na studia licencjackie, przyjęcia tysięcy weteranów II wojny światowej i desegregacji. Wszystkie te wydarzenia rozpatrywane są w kontekście tego, co działo się w innych częściach Południa i całego kraju.