Ocena:

Under My Thumb to prowokująca do myślenia kolekcja 29 esejów badających złożone relacje kobiet z przemysłem muzyki pop, szczególnie w świetle wszechobecnej w nim mizoginii. Autorki szczerze dyskutują o swoim podziwie dla ukochanych artystów, pomimo uznania problematycznych tekstów i zachowań z nimi związanych. Eseje są dobrze napisane i głęboko osobiste, ale często dochodzą do podobnych wniosków i mogą się powtarzać.
Zalety:Książka jest wnikliwa i dobrze napisana, oferując osobiste i analityczne spojrzenie na doświadczenia kobiet z muzyką pop. Obejmuje szeroki zakres gatunków muzycznych, od doo-wop po współczesny rap, i rezonuje z wieloma czytelnikami ze względu na związek z ich doświadczeniami. Eseje są katartyczne i podkreślają złożoność relacji kobiet z muzyką i artystami, których kochają.
Wady:Wiele esejów dochodzi do podobnych wniosków, co prowadzi do poczucia powtarzalności. Język może być zbyt akademicki lub wymagający dla niektórych czytelników, co czyni go mniej przystępnym. Chociaż książka dostarcza cennych spostrzeżeń na temat historii muzyki i teorii feministycznej, niektórzy czytelnicy mogą nie znaleźć żadnych głębokich wniosków lub momentów „Ah-ha!”.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Under My Thumb: Songs That Hate Women and the Women Who Love Them (Large Print 16pt)
W większości głównego nurtu pisania i dyskusji na temat muzyki, kobiety pojawiają się wyłącznie w odniesieniu do mężczyzn jako muzy, groupies lub fangirls, a nasze własne doświadczenia, pomysły i argumenty są odrzucane lub ignorowane. Nie powstrzymało to jednak pokoleń kobiet przed kochaniem, wzruszaniem się i krytycznym docenianiem muzyki, nawet - a czasem szczególnie - gdy czujemy, że nie powinnyśmy.
Under My Thumb: Songs that Hate Women and the Women Who Love Them to studium mizoginii w muzyce widzianej oczami kobiet. Zbiera historie dziennikarzy, krytyków, muzyków i fanów o artystach lub piosenkach, które kochamy (lub kochaliśmy) pomimo ich wątpliwej lub niepokojącej polityki płciowej, i przygląda się, jak te kwestie współgrają z rasą, klasą i seksualnością.
W równym stopniu celebrując, jak i krytykując, ta kolekcja bada radości, napięcia, sprzeczności i złożoność kobiet kochających muzykę - niezależnie od tego, co ta muzyka może o nich myśleć. Zawiera: mordercze ballady, country, metal, hip hop, emo, indie, Phil Spector, David Bowie, Guns N' Roses, 2Pac, Rolling Stones, Bob Dylan, AC/DC, Elvis Costello, Jarvis Cocker, Kanye West, Swans, Eminem, Jay-Z, Taylor Swift, Combichrist i wiele innych.