Ocena:

Książka Natalie Hodges to głęboko osobisty pamiętnik, który przeplata jej podróż jako muzyka z wglądem w muzykę, naukę i osobiste wyzwania. Książka odzwierciedla jej zmagania z występami, dynamiką rodzinną i tożsamością artystki. Czytelnicy doceniają liryczną prozę i wciągającą eksplorację złożonych tematów, takich jak czas i psychologia muzyki.
Zalety:Książka jest chwalona za liryczny styl, jasną i wyrazistą prozę oraz talent autorki zarówno jako pisarki, jak i muzyka. Skutecznie łączy autobiografię z tematami muzycznymi i naukowymi, zapewniając ciekawy wgląd w psychikę muzyka. Wielu uważa ją za fascynującą i pouczającą, oferującą głębokie refleksje na temat życia, czasu i rodziny.
Wady:Niektóre recenzje wspominają o zmiennej jakości rozdziałów, wskazując, że nie wszystkie sekcje są równie wciągające. Kilku czytelników sugeruje, że niektóre tematy mogłyby wymagać większej głębi lub jasności. Podczas gdy niektórzy doceniają unikalną mieszankę dyscyplin, inni mogą uznać niektóre części narracji za trudne lub mniej przekonujące.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Uncommon Measure: A Journey Through Music, Performance, and the Science of Time
DŁUGA LISTA NATIONAL BOOK AWARD.
WYBÓR NPR „NAJLEPSZE KSIĄŻKI ROKU”.
NEW YORK TIMES EDITORS' CHOICE
Wirtuozowski debiut utalentowanego skrzypka poszukującego nowego sposobu artystycznego stawania się.
Jak czas kształtuje świadomość, a świadomość czas? Czy żyjemy w czasie, czy czas żyje w nas? I w jaki sposób muzyka, ze swoimi wzorcami rytmu i harmonii, wpływa na nasze doświadczenie czasu?
Uncommon Measure bada te pytania z perspektywy młodej koreańskiej Amerykanki, która poświęciła się doskonaleniu swojej sztuki, dopóki lęk przed występami nie zmusił jej do porzucenia marzenia o zostaniu solową skrzypaczką koncertową. Osadzając swoją historię w pouczających badaniach z zakresu neuronauki i fizyki kwantowej, Hodges śledzi swoje własne przejście przez trudną dynamikę rodzinną, uprzedzenia i ogromne osobiste oczekiwania, aby pogodzić się ze znaczeniem nowego życia - wciąż kształtowanego przez muzykę klasyczną, ale zmierzającego w kierunku wolności improwizacji.