Ocena:

Antologia „Uncommon Ground”, pod redakcją Williama Cronona, przedstawia multidyscyplinarną eksplorację studiów środowiskowych, podkreślając złożone narracje przeplatające się z naturą, kulturą i historią ludzkości. Podważa konwencjonalne poglądy na temat dzikiej przyrody i opowiada się za zniuansowanym zrozumieniem naszych relacji ze środowiskiem, integrując perspektywy z różnych dziedzin, takich jak historia, ekologia i sprawiedliwość społeczna.
Zalety:Czytelnicy chwalili książkę za prowokujące do myślenia eseje, które poszerzają perspektywę natury i zachęcają do krytycznego myślenia o wpływie człowieka na środowisko. Zróżnicowany zakres autorów i tematów, wraz z przełomowym esejem Cronona, zostały podkreślone jako mocne strony. Wiele osób uznało książkę za niezbędną lekturę dla studentów i profesjonalistów w dziedzinie studiów środowiskowych ze względu na jej trwałe znaczenie i zdolność do prowokowania introspekcji na temat indywidualnych i społecznych relacji z naturą.
Wady:Niektórzy recenzenci zauważyli, że pomimo swoich mocnych stron, niektóre eseje były zbyt specjalistyczne lub pozbawione istotnych spostrzeżeń, co mogło osłabić ogólną spójność antologii. Pojawiły się również skargi dotyczące braku pewnych perspektyw, takich jak ekonomiczny punkt widzenia na kwestie środowiskowe. Ponadto kilku czytelników wyraziło rozczarowanie, gdy zdali sobie sprawę, że jest to kompilacja, a nie pojedyncze dzieło Cronona.
(na podstawie 18 opinii czytelników)
Uncommon Ground: Rethinking the Human Place in Nature
W eseju przewodnim, który mocno określa szeroką argumentację książki, William Cronon pisze, że ekologiczny cel ochrony dzikiej przyrody jest koncepcyjnie i politycznie błędny. Wśród ironii i uwikłań wynikających z tego celu jest sprzedaż natury w naszych centrach handlowych za pośrednictwem Nature Company oraz spory między ludźmi pracy a ekologami o sowy plamiste i inne obiekty ochrony gatunków.
Problem polega na tym, że nie nauczyliśmy się żyć odpowiedzialnie w naturze. Ekologiczny cel, jakim jest usunięcie ludzi z dzikiej przyrody, nie jest rozwiązaniem. Ludzie, argumentuje Cronon, są nierozerwalnie związani z naturą, niezależnie od tego, czy mieszkają w miastach, czy na wsi.
Zamiast próbować wykluczyć ludzi, obrońcy środowiska powinni pomóc nam nauczyć się żyć w zrównoważonej relacji z naturą. To nasz dom.