Ocena:
Recenzje podkreślają, że praca Henryka Skolimowskiego jest prowokującą do myślenia eksploracją nowych paradygmatów społecznych koncentrujących się na pokoju i harmonii poprzez indywidualną i wspólnotową autorefleksję. Chociaż książka jest chwalona za swoje naukowe, ale przystępne pisanie, brakuje w niej indeksu, co czyni ją mniej wygodną do cytowania.
Zalety:⬤ Wciągająca i prowokująca do myślenia treść
⬤ dobrze napisana i przystępna
⬤ powiązania z edukacją i psychologią
⬤ istotna dla współczesnego dyskursu na temat wartości społecznych.
Brak indeksu, co utrudnia cytowanie; niektórzy czytelnicy mogą uznać treść filozoficzną za gęstą.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
The Participatory Mind: A New Theory of Knowledge and of the Universe
Opierając się na spostrzeżeniach takich myślicieli jak Teilhard de Chardin i Bergson, a także współczesnych, takich jak Dobzhansky i Bateson, Henryk Skolimowski wskazuje nam nowy porządek metafizyczny, w którym umysł i świat są ściśle ze sobą powiązane. Ten nowy, partycypacyjny światopogląd wyjaśnia, w jaki sposób koncepcja świata „na zewnątrz”, niezależnego od umysłu, jest niespójna.
Skolimowski twierdzi raczej, że musimy postrzegać umysł jako aktywnie kształtujący i tworzący świat. Argumentuje on, że nawet sama prawda jest wpleciona w sieć uczestniczącego umysłu. I wszyscy są objęci uniwersalnym procesem kosmicznej ewolucji.
„Patrząc, artykułujemy. Artykułując, współtworzymy.
W akcie artykulacji umysł i rzeczywistość łączą się. Rzeczywistość staje się aspektem umysłu”. W erze przestarzałej i nużącej filozofii analitycznej Skolimowski przynosi nam odważne nowe wizje, ekspansywne metafizyczne teoretyzowanie i przenikliwą wnikliwość.
Niewiele osób udowodniło, że jest w stanie objąć taki zakres filozofii jak on, zachowując przy tym zdolność do prawdziwie twórczej pracy. Ta książka, będąca szczytem imponującej kariery, jest skazana na wielkość.
