Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka opowiada o wstrząsającej podróży Clifforda Beersa, który porusza się po swojej chorobie psychicznej i warunkach panujących w instytucjach psychiatrycznych na przełomie XIX i XX wieku. Podkreśla znaczące postępy w świadomości zdrowia psychicznego i opowiada się za reformą, co czyni ją niezbędną lekturą dla osób zainteresowanych historią opieki psychiatrycznej.
Zalety:Książka jest dobrze napisana i zapewnia otwierający oczy opis historii opieki psychiatrycznej. Czytelnicy doceniają pouczającą narrację, emocjonalną głębię i naukowe podejście autora do zdrowia psychicznego. Jest uważana za lekturę obowiązkową dla profesjonalistów w dziedzinie usług społecznych i osób zainteresowanych rzecznictwem zdrowia psychicznego.
Wady:Niektórzy recenzenci stwierdzili, że styl pisania jest ciężki, porównując go do prozy Dickensa, co czyni go trudnym do odczytania. Istnieją również wzmianki o tym, że książka jest ciężkim doświadczeniem emocjonalnym ze względu na tematykę.
(na podstawie 12 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
A Mind That Found Itself
Zawartość książki:
Relacja z pierwszej ręki na temat szaleństwa i powrotu do zdrowia. Clifford Whittingham Beers (1876-1943) był założycielem amerykańskiego ruchu higieny psychicznej.
Urodzony w New Haven w stanie Connecticut, był jednym z pięciorga dzieci, z których wszystkie cierpiały na zaburzenia psychiczne i zmarły w szpitalach psychiatrycznych. Ukończył Sheffield Scientific School na Yale w 1897 roku. W 1900 roku został po raz pierwszy zamknięty w prywatnym szpitalu psychiatrycznym z powodu depresji i paranoi.
Później został zamknięty w innym prywatnym szpitalu, a także w instytucji państwowej. W tych okresach doświadczył i był świadkiem poważnego znęcania się z rąk personelu.
Po opublikowaniu A Mind That Found Itself (1908), autobiograficznej relacji z pobytu w szpitalu i nadużyć, których doświadczył, zyskał poparcie lekarzy i innych osób w pracy nad reformą leczenia chorych psychicznie. Był liderem w tej dziedzinie aż do przejścia na emeryturę w 1939 roku.
