Umowa cywilnoprawna w fotografii

Opinie czytelników

Recenzje książki „The Civil Contract of Photography” autorstwa Arielli Azoulay podkreślają jej mocne i prowokujące do myślenia argumenty na temat roli fotografii w kształtowaniu obywatelskiej odpowiedzialności i zaangażowania. Książka krytykuje wcześniejsze poglądy na temat fotografii, zwłaszcza te Susan Sontag, i oferuje nowe spojrzenie na to, jak widzowie odnoszą się do obrazów cierpienia. Pomimo swoich mocnych stron, niektórzy recenzenci uważają, że książka jest zbyt długa i mogłaby skorzystać na bardziej zwięzłej edycji.

⬤ Mocne i prowokujące do myślenia koncepcje dotyczące odpowiedzialności w dawaniu świadectwa poprzez fotografię.
⬤ Bardzo czytelna pomimo swojej długości.
⬤ Krytycznie odnosi się do wcześniejszych poglądów na fotografię, w szczególności do poglądów Sontag.
⬤ Uważana za przydatną do celów akademickich, takich jak dysertacje.

⬤ Niektóre rozdziały są postrzegane jako rozwlekłe i pozbawione skupienia, co sugeruje, że książka mogłaby być bardziej zwięzła.
⬤ Kwestionuje się możliwość zastosowania jej argumentów do szerszego zakresu fotografii.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Civil Contract of Photography

Zawartość książki:

Argument, że każdy może działać politycznie i stawiać opór poprzez fotografię, nawet ci, którzy mają wadliwe lub nieistniejące obywatelstwo.

W tej fascynującej pracy Ariella Azoulay ponownie rozważa polityczny i etyczny status fotografii. Opisując relacje władzy, które podtrzymują i umożliwiają fotograficzne znaczenia, Azoulay argumentuje, że każdy - nawet bezpaństwowiec - kto zwraca się do innych poprzez fotografie lub jest przez nie adresowany, może stać się członkiem obywatelstwa fotografii. Umowa obywatelska fotografii pozwala każdemu dążyć do politycznej sprawczości i oporu poprzez fotografię.

Azoulay podkreśla, że fotografia nie może być rozumiana w oderwaniu od wielu katastrof najnowszej historii. Kluczowe argumenty jej książki dotyczą dwóch grup z wadliwym lub nieistniejącym obywatelstwem: Palestyńczyków niebędących obywatelami Izraela i kobiet w społeczeństwach zachodnich. Azoulay analizuje izraelskie fotografie prasowe przedstawiające epizody przemocy na Terytoriach Okupowanych i interpretuje różne fotografie kobiet - od słynnych zdjęć fotografa poklatkowego Eadwearda Muybridge'a po zdjęcia z więzienia Abu Ghraib. Azoulay zadaje pytanie: w jakich warunkach prawnych, politycznych lub kulturowych możliwe jest dostrzeżenie i pokazanie katastrofy, która dotyka tych, którzy mogą ubiegać się jedynie o niepełne lub nieistniejące obywatelstwo?

Opierając się na kluczowych tekstach w historii nowoczesnego obywatelstwa, takich jak Deklaracja Praw Człowieka, wraz z odpowiednimi pracami Giorgio Agambena, Jeana-Fran oisa Lyotarda, Susan Sontag i Rolanda Barthesa, Azoulay bada wizualne pole katastrofy, niesprawiedliwości i cierpienia w naszych czasach. Jej książka jest niezbędną lekturą dla każdego, kto chce zrozumieć katastrofy najnowszej historii - i konsekwencje tego, jak te wydarzenia i ich ofiary zostały przedstawione.