Umieszczanie przestrzeni kosmicznej: Ziemska etnografia innych światów

Opinie czytelników

Książka „Placing Outer Space” autorstwa Lisy Messeri to etnograficzna eksploracja tego, jak przestrzeń kosmiczna jest postrzegana i badana przez naukowców i entuzjastów, łącząca antropologiczne spostrzeżenia ze współczesnymi teoriami związanymi z kosmosem i technologią. Analizuje transformację przestrzeni kosmicznej w miejsca, z którymi można się utożsamić, jednocześnie poruszając tematy ziemskocentryzmu i roli nauk społecznych w zrozumieniu badań kosmicznych.

Książka jest chwalona za oryginalność i wciągający styl pisania, dzięki czemu złożone tematy są dostępne dla ogółu czytelników. Zapewnia fascynującą eksplorację tego, jak naukowcy i entuzjaści odnoszą się do przestrzeni kosmicznej, integrując metody antropologiczne w celu zbadania społecznego i kulturowego wymiaru badań kosmicznych. Jest to wysoce zalecane dla osób zainteresowanych kosmosem, technologią i społeczeństwem.

Niektórzy recenzenci wyrazili sceptycyzm co do roli antropologa w dziedzinie tradycyjnie zdominowanej przez nauki ścisłe, kwestionując to, co można zrozumieć z perspektywy etnograficznej podczas badania z natury odległego i często abstrakcyjnego tematu, jakim jest przestrzeń kosmiczna. Wspomniano o potencjalnych wyzwaniach związanych z koncentracją na obserwacji uczestniczącej w kontekście kosmicznym i radzeniem sobie z ziemskocentrycznymi uprzedzeniami w interpretacji planet.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Placing Outer Space: An Earthly Ethnography of Other Worlds

Zawartość książki:

W książce "Placing Outer Space" Lisa Messeri śledzi, w jaki sposób praktyki planetarne naukowców przekształcają pustkę kosmosu w kosmos wypełniony światami, które można poznać i zbadać.

Przekształcanie planet w miejsca ma kluczowe znaczenie dla codziennych praktyk i tożsamości zawodowych astronomów, geologów i informatyków, których bada Messeri. Messeri zabiera czytelników do Mars Desert Research Station i centrum badawczego NASA, aby omówić sposoby, w jakie naukowcy doświadczają i mapują Marsa.

W chilijskim obserwatorium i w laboratoriach MIT opisuje, w jaki sposób odkrywają egzoplanety i wyobrażają sobie, jak by to było je zamieszkiwać. Dzisiejsza nauka planetarna ukazuje wszechświat jako gęsto zamieszkany przez sugestywne światy, co z kolei mówi nam więcej o Ziemi, nas samych i naszym miejscu we wszechświecie.