Umieranie dla idei: Niebezpieczne życie filozofów

Opinie czytelników

Książka przedstawia dogłębną eksplorację związku między filozofią a śmiercią, koncentrując się w szczególności na tym, dlaczego niektórzy filozofowie i jednostki są gotowi umrzeć za swoje przekonania. Łączy w sobie oryginalne pomysły z badaniem implikacji społecznych, ale pojawia się krytyka dotycząca filozoficznego podejścia i romantycznego portretu filozofów.

Książka jest chwalona za doskonałe pomysły, oryginalny wkład, wszechstronne spostrzeżenia i doskonałe badania. Prowokuje do myślenia i zapewnia interesujące spojrzenie na gotowość do umierania za swoje przekonania, co czyni ją cenną dla czytelników zainteresowanych filozofią i jej implikacjami dla społeczeństwa.

Niektórzy recenzenci uważają, że podejście filozoficzne jest zbyt redukcyjne i stronnicze w stosunku do perspektywy teologicznej. Istnieją obawy dotyczące romantycznego wizerunku filozofów przedstawionych w książce, a niektórzy czytelnicy zauważają jej nierówny przepływ i brak zaangażowania we współczesną myśl filozoficzną. Krytycy uważają, że pomija ona przyjemność i szersze aspekty filozofii, wykraczające poza samą kontemplację śmierci.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dying for Ideas: The Dangerous Lives of the Philosophers

Zawartość książki:

Co łączy Sokratesa, Hypatię, Giordano Bruno, Thomasa More'a i Jana Patockę? Po pierwsze, wszyscy oni pewnego dnia stanęli przed najtrudniejszym z wyborów: pozostać wiernym swoim ideom i umrzeć lub wyrzec się ich i pozostać przy życiu. Po drugie, wszyscy wybrali śmierć. Ich spektakularne zgony stały się nie tylko integralną częścią ich biografii, ale są również nierozerwalnie związane z ich twórczością. "Śmierć dla idei" to dzieło filozoficzne samo w sobie.

Sokrates mógł nigdy nie napisać ani linijki, ale jego śmierć jest jednym z największych bestsellerów filozoficznych wszechczasów.

Dying for Ideas bada sytuację graniczną, w której znajdują się filozofowie, gdy jedynym środkiem perswazji, jakiego mogą użyć, jest ich własne umierające ciało i publiczny spektakl ich śmierci. Książka opowiada historię spotkania filozofa ze śmiercią widzianą z kilku perspektyw: tradycji filozofii jako sztuki życia.

Ciało jako miejsce przekraczania siebie.

Śmierć jako klasyczny temat filozoficzny.

Oswajanie śmierci i kształtowanie siebie.

Wreszcie, kozły ofiarne filozofów i ich żywe przedstawienie męczeńskiej śmierci, po której następuje apoteoza i zniknięcie w micie.

Choć zakorzeniona w historii filozofii, Dying for Ideas jest ćwiczeniem w przełamywaniu granic dyscyplinarnych. To książka o Sokratesie i Heideggerze, ale także o "poście aż do śmierci" i samospaleniu Gandhiego.

O Girardzie i Passolinim, o kształtowaniu siebie i sztuce eseju.