Umierając żyjemy: Ostateczne wiadomości i zapisy ruchu oporu

Opinie czytelników

Książka zawiera poruszające listy pułkownika Alexisa von Roenne, niemieckiego oficera, który sprzeciwiał się nazistowskim ideologiom i wykazywał głęboką wiarę w Boga nawet w obliczu nieuchronnej śmierci. Jego pisma odzwierciedlają jego wewnętrzne zmagania z wydarzeniami II wojny światowej i oferują głęboki wgląd w miłość, wiarę i ludzkiego ducha w czasach wielkiego zamieszania.

Listy opisywane są jako wspaniale napisane, z delikatnym językiem i głębokimi sentymentami. Książka przedstawia unikalną i wzruszającą perspektywę niemieckiego oficera, który oparł się nazistowskim ideologiom i zachował swoją chrześcijańską wiarę pośród przeciwności losu. Czytelnicy doceniają głębię emocji i refleksji przekazanych w listach, dzięki czemu jest to szczera i znacząca lektura.

W recenzjach nie wymieniono żadnych konkretnych wad. Niektórzy czytelnicy mogą jednak uznać kontekst historyczny lub tematykę związaną z nazistowskim oficerem za skomplikowaną lub wymagającą.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dying We Live: The Final Messages and Records of the Resistance

Zawartość książki:

Protestancki pastor i katolicki pisarz współpracowali z Amerykanką Kathe Kuhn, zbierając ostatnie słowa tych, którzy nie chcąc godzić się na niesprawiedliwość nazistowskiego terroru, stanęli w obliczu egzekucji. Ich listy i wiadomości były adresowane do ich najbliższych, w sytuacji, która przywołuje ostateczną prawdę w każdym człowieku.

Ten zbiór nie jest ani zwykłym zapisem historycznym, ani politycznym, ale głęboko ludzkim, a jego wpływ na czytelnika, wbrew oczekiwaniom, jest raczej wzmacniający niż przygnębiający. Największy dług wdzięczności należy się odbiorcom listów - wdowom, dzieciom, rodzicom, przyjaciołom i krewnym pisarzy. Pozwolili nam upublicznić to, co było wyłącznie ich własnością, świętą własnością.

Wydawało się, że od czasów męczenników wczesnego Kościoła nie było takiego bogactwa świadectw wiary triumfującej w śmierci, jak wydawało się redaktorowi Helmutowi Gollwitzerowi. Kathe Kuhn (DODAJ niemieckie oomlaute nad "a", jeśli to możliwe)