Opinie czytelników
Podsumowanie:Najnowsza książka Guya Martina spotyka się z ogólnie pozytywnym odbiorem, szczególnie wśród jego fanów, którzy doceniają jego fabułę i przygody. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że format staje się powtarzalny, co sugeruje potrzebę nowego kierunku.
Zalety:Czytelnicy lubią opowiadania Guya Martina, uważają książkę za zabawną i humorystyczną, a także uważają, że jest to dobra lektura dla fanów sportów motorowych i inżynierii. Wielu opisuje ją jako zbiór interesujących opowieści i podkreśla, że styl pisania jest wciągający i łatwy w odbiorze.
Wady:Niektórzy recenzenci wspominają, że książka wydaje się wymuszona lub powtarzalna w porównaniu do jego poprzednich dzieł. Pojawiają się sugestie, że Guy powinien pisać bardziej swobodnie, bez trzymania się napiętego harmonogramu.
(na podstawie 38 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Dead Men Don't Tell Tales
Zawartość książki:
Guy Martin nie może usiedzieć w miejscu. Musi ciągle popychać - zarówno siebie, jak i każdą maszynę, którą pilotuje - do ekstremum. To człowiek czynu, a nie gaduła.
Ma to zastosowanie niezależnie od tego, czy Guy bierze udział w samodzielnym wyścigu na rowerze górskim na dystansie 750 mil przez Arizonę, czy też próbuje osiągnąć 300 mil na godzinę na stojąco na 800-konnym motocyklu, który zbudował w swojej szopie. A podczas swoich telewizyjnych przygód, podróżując po Japonii, zdobywając rekordy najszybszego traktora na świecie, odtwarzając słynny skok Steve'a McQueena Great Escape, odkrywając trud i poświęcenie lądowania D-Day i próbując wyciąć musztardę jako pilot Bitwy o Anglię.
Guy został teraz tatą i ma nadzieję, że pewnego dnia jego córka wyrośnie na lepszego spawacza niż on. Aha, i nadal wstaje o 5 rano, aby pracować przy ciężarówkach w serwisie lub być na swoim traktorze, pracując na ziemi Lincolnshire, którą zawsze nazywał domem.
Oto najnowsza książka Guya Martina, jego własnymi słowami, o ostatnich czterech latach jego życia, które sprawiają, że reszta z nas wygląda jak w zwolnionym tempie.
Jesteśmy tu, by dobrze się bawić, a nie długo. Dla Guya, jeśli warto coś robić, warto za to umrzeć.
