Streets Without Joy: A Political History of Sanctuary and War, 1959-2009
Amerykańskie wojny po atakach z 11 września naznaczone były polityczną obsesją na punkcie terrorystycznych „sanktuariów” i „bezpiecznych przystani”. Od górskich redut w Afganistanie po pustynie Iraku, waszyngtońscy decydenci polityczni niezachwianie koncentrowali się na znajdowaniu i niszczeniu schronień, baz i cytadel współczesnych ruchów partyzanckich oraz pociąganiu do odpowiedzialności ich sponsorów.
Była to troska osadzona w niemal każdym oficjalnym przemówieniu i dokumencie tamtych czasów, korpus materiałów, który oferował nową logikę myślenia o świecie. Jako ćwiczenie w komunikacji politycznej, był to spektakularny sukces. W latach 2001-2009 prezydent George W. Bush i jego najbliżsi doradcy ustalili zakresy odniesienia, które kaskadowo spływały z Białego Domu, poprzez rząd, do serc i umysłów Amerykanów. „Sanktuarium” było czerwoną nicią biegnącą przez to wszystko, przenikającą decyzje i dyskursy tamtych czasów.
Skąd wzięła się ta obsesja? Jak stała się tak ważną cechą amerykańskiego życia politycznego? W tej nowej historii politycznej Michael A. Innes bada precedensy, od Sajgonu po Bagdad, i śledzi, w jaki sposób decydenci i ich doradcy wykorzystywali idee sanktuarium do przedefiniowania amerykańskiej polityki zagranicznej, bezpieczeństwa narodowego oraz prawdziwych i wyimaginowanych wrogów.
