Ukryta historia święceń kobiet: Duchowieństwo żeńskie na średniowiecznym Zachodzie

Opinie czytelników

Książka przedstawia dobrze zbadaną i wnikliwą historię święceń kobiet w kościele, przedstawiając dowody na role kobiet we wczesnym przywództwie kościelnym i historyczne zmiany w definicji święceń. Bada, w jaki sposób zinstytucjonalizowany seksizm przyczynił się do wykluczenia kobiet z tych ról na przestrzeni wieków.

Niezwykle dobrze napisana i dobrze udokumentowana, bardzo czytelna, zapewnia przekonujące historyczne argumenty za ordynacją kobiet, zawiera szczegółowe badania, dostępne zarówno dla świeckich, jak i naukowców, i oferuje krytyczny przegląd historycznych ról kobiet w kościele.

Niektóre eseje są powtarzalne, zauważono raczej spekulacje niż ostateczne dowody, a także podniesiono obawy dotyczące adekwatności dowodów na role kobiet, szczególnie w kościele zachodnim.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Hidden History of Women's Ordination: Female Clergy in the Medieval West

Zawartość książki:

Przywódcy rzymskokatoliccy nadal odmawiają oficjalnego wyświęcania kobiet, a nawet uznania, że kobiety są zdolne do święceń. Ale czy powszechnie przyjęte założenie, że kobiety zawsze były wykluczone z takich ról, jest historycznie poprawne?

We wczesnych wiekach chrześcijaństwa święcenia były procesem i ceremonią, dzięki której człowiek przechodził do nowej posługi (ordo) we wspólnocie. Zgodnie z tą definicją kobiety były w rzeczywistości wyświęcane do kilku posług. Radykalna zmiana definicji święceń w XI i XII wieku nie tylko usunęła kobiety ze służby święceń, ale także próbowała wykorzenić wszelką pamięć o święceniach kobiet w przeszłości. Debata, która towarzyszyła tej zmianie, pozostawiła swój ślad w ówczesnej literaturze. Jednak triumf nowej definicji święceń jako nadania władzy, w szczególności władzy sprawowania Eucharystii, tak bardzo zdominował zachodnią myśl i praktykę w XIII wieku, że wcześniejsza koncepcja święceń została prawie całkowicie wymazana. Wyświęcanie kobiet, zarówno w teraźniejszości, jak i w przeszłości, stało się nie do pomyślenia.

Odniesienia do święceń kobiet istnieją w dokumentach papieskich, biskupich i teologicznych z tamtych czasów, a rytuały tych święceń przetrwały. Jednak wielu uczonych nadal utrzymuje, że kobiety, szczególnie w kościele zachodnim, nigdy nie zostały tak naprawdę wyświęcone. Przegląd literatury ujawnia, że większość uczonych stosuje definicję święceń, która byłaby nieznana we wczesnym średniowieczu. Tak więc współczesne stwierdzenie, że kobiety nigdy nie zostały wyświęcone, argumentuje Macy, jest założeniem opartym na fałszywych warunkach.

Ta ważna książka nie jest dziełem rzecznictwa, ale stanowi niezbędne tło historyczne dla toczącej się debaty na temat święceń kobiet.