Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje podkreślają znaczenie książki dr Himki w poruszaniu przemilczanych aspektów ukraińskiej historii i jej szczerego traktowania drażliwych tematów, pomimo debat wokół jej obiektywizmu i perspektywy. Książka została uznana za niezbędną lekturę, szczególnie w kontekście obecnych wyzwań stojących przed Ukrainą.
Zalety:Książka jest chwalona za odważną postawę wobec niewygodnych prawd o ukraińskiej historii, włączenie licznych dokumentów i dogłębną analizę naukową. Recenzenci zgadzają się, że jest to niezbędna lektura, zwłaszcza biorąc pod uwagę obecny klimat społeczno-polityczny w Ukrainie.
Wady:Niektórzy recenzenci krytykują subiektywną perspektywę książki, sugerując, że może ona racjonalizować pewne działania ukraińskich Amerykanów. Istnieją obawy, że nie odnosi się ona odpowiednio do przekłamań we wcześniejszych publikacjach i opiera się na informacjach już rozpowszechnionych przez innych autorów. Niektóre statystyki są postrzegane jako zaniżone, a czytelnicy są zachęcani do poszukiwania bardziej obiektywnych analiz od autorów spoza Ukrainy.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Ukrainian Nationalists and the Holocaust: Oun and Upa's Participation in the Destruction of Ukrainian Jewry, 1941-1944
Zawartość książki:
Jedna czwarta wszystkich ofiar Holokaustu mieszkała na terytorium, które obecnie tworzy Ukrainę, a jednak Holokaustowi nie poświęcono należytej uwagi. Niniejsza książka przedstawia udział Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) i jej sił zbrojnych, Ukraińskiej Powstańczej Armii (Ukrainska povstanska armiia - UPA), w niszczeniu żydowskiej ludności Ukrainy pod okupacją niemiecką w latach 1941-44.
Zakres winy OUN i UPA w Holokauście jest kwestią kontrowersyjną w Ukrainie i wśród ukraińskiej diaspory, a także w społecznościach żydowskich i Izraelu. Od czasu do czasu kontrowersje te pojawiały się w prasie Ameryki Północnej, UE i Izraela.
Triangulacja źródeł pochodzących od żydowskich ocalałych, sowieckich śledztw, niemieckiej dokumentacji, dokumentów wytworzonych przez samą OUN oraz wspomnień działaczy OUN pozwoliła ustalić, że: bojówki OUN były kluczowymi aktorami w antyżydowskiej przemocy latem 1941 r.; OUN rekrutowała do formacji policyjnych i infiltrowała je, co zapewniało niezbędną siłę roboczą dla mobilnych jednostek zabójców Niemców; a w 1943 r. tysiące tych policjantów zdezerterowało z niemieckiej służby, by dołączyć do nacjonalistycznego powstania kierowanego przez OUN, podczas którego UPA zabijała Żydów, którym udało się przeżyć główne likwidacje z 1942 r.
