Ocena:
Książka „Ugly Prey” autorstwa Emilie Le Beau Lucchesi opowiada wciągającą, prawdziwą historię Sabelli Nitti, imigrantki niesłusznie oskarżonej o morderstwo męża w latach dwudziestych XX wieku. Poprzez szeroko zakrojone badania i żywe opowiadanie historii, autorka ujawnia niesprawiedliwości, z jakimi borykała się Nitti i zapewnia wgląd w uprzedzenia społeczne tamtych czasów. Narracja jest chwalona za wciągający styl i bogate szczegóły historyczne, dzięki czemu jest to fascynująca lektura dla fanów historycznej literatury faktu i prawdziwych zbrodni.
Zalety:Dobrze zbadana i szczegółowa, wciągający styl pisania, który czyta się jak powieść, fascynujący rozwój postaci, podkreśla ważne kwestie społeczne, takie jak imigracja i bigoteria, wywołuje silne emocjonalne reakcje czytelników, łatwa do odczytania i trudna do odłożenia, doskonała fabuła, która maluje żywy obraz lat dwudziestych.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą nie lubić literatury faktu, a indywidualne preferencje mogą się różnić; nie wspomniano, ale można zauważyć, że temat, obejmujący proces o morderstwo, może być niepokojący dla niektórych czytelników.
(na podstawie 29 opinii czytelników)
Ugly Prey: An Innocent Woman and the Death Sentence That Scandalized Jazz Age Chicago
Sabella Nitti, włoska imigrantka, która słabo mówiła po angielsku i z trudem utrzymywała się na prymitywnej rodzinnej farmie pod Chicago, została aresztowana w 1923 roku za zabójstwo zaginionego męża. W ciągu dwóch miesięcy została uznana za winną i stała się pierwszą kobietą skazaną na powieszenie w Chicago. Dziennikarka Emilie Le Beau Lucchesi prowadzi czytelników przez sensacyjną sprawę Sabelli, pokazując, jak bez dowodów i świadków była celem obsesyjnego zastępcy szeryfa i ofiarą wadliwego systemu prawnego. Była również - dla mężczyzn, którzy ją skazali i reporterów zafiksowanych na jej punkcie - brzydka. Za tę niewybaczalną zbrodnię media przedstawiły ją jako ohydną, brudną i nieprzewidywalną imigrantkę, niemal zwierzę.
Lucchesi ożywia widoki i dźwięki Chicago lat dwudziestych XX wieku - jego ówczesnych wiejskich przedmieść, śródmiejskich sal władzy oraz głośnych zbrodni i procesów, w tym dwóch innych kobiet (które zainspirowały musical i film Chicago) również oskarżonych o zabicie mężczyzn w ich życiu. Ale współwięźniarki Sabelli, Beulah i Belva, były piękne, oczarowały męską ławę przysięgłych i zostały szybko uniewinnione, budząc wątpliwości wielu mieszkańców Chicago co do słuszności skazania "biednej brzydkiej imigrantki".
Brzydka ofiara to nie tylko wciągający dramat sądowy, ale także prowokujące do myślenia spojrzenie na skrzyżowanie płci, pochodzenia etnicznego, klasy i amerykańskiego wymiaru sprawiedliwości.
