Domesticated Vol. 1
W tym często dowcipnym, czasem wściekłym, a czasem wręcz surrealistycznym zbiorze James Domestic robi - jak zwykle - co mu się żywnie podoba, z poezją, prozą, tekstami piosenek, ilustracjami i edytowanymi zdjęciami wrzuconymi do mieszanki z porzuceniem. Punk, polityka, przyzwyczajenia, natura pracy, środowisko, nostalgia, starzenie się i pewna kwintesencja brytyjskiej kapryśności - wszystko to upchnięte razem jak torba spakowana w ostatniej chwili na trasę koncertową. W jakiś sposób to działa.
Człowiek, który grał w zbyt wielu zespołach, by je zliczyć (The Domestics, PI$$ER, Da Groins, Tokyo Lungs... to nawet nie połowa z nich), artysta solowy, wokalista, autor tekstów, DJ, poeta, malarz, ktoś, kto poniósł sromotną porażkę w szkole, spędził wczesne życie po szkole między fabryką chemiczną a zasiłkiem, a teraz jakimś cudem ma doktorat (tak, to naprawdę Dr Domestic! ). Kwadratowy kołek w okrągłej dziurze życia. Twarz, która nigdy tak naprawdę nie pasowała. Nie obchodziło go to. Zapraszamy na przejażdżkę.
Domesticated to osiemdziesięciostronicowy zbiór ulicznej poezji i punkowej prozy Jamesa Domesticsa.
Jego poprzednia książka, Cruor, przyniosła mu porównania do Johna Coopera Clarke'a i Ivora Cutlera.