Udawajmy, że jesteśmy normalni: Przygody w odkrywaniu na nowo, jak być rodziną

Opinie czytelników

Książka Tricii Lott Williford jest szczerym i pełnym humoru spojrzeniem na życie wdowy i samotnej matki. Poprzez opowiadanie historii dzieli się swoimi osobistymi doświadczeniami związanymi z żałobą, odpornością i rodzicielstwem, oferując czytelnikom wgląd i nadzieję bez uciekania się do ciężkich porad.

⬤ Głęboko angażująca i zrozumiała opowieść.
⬤ Dostarcza cennych lekcji na temat odporności, empatii i nadziei.
⬤ Szczery portret żałoby i samotnego rodzicielstwa, który rezonuje z czytelnikami.
⬤ Humor przeplatający się z przejmującymi momentami, które podnoszą na duchu i wzruszają.
⬤ trafia do szerokiego grona odbiorców, w tym tych, którzy stracili bliskich lub zmagają się z samotnym rodzicielstwem.

⬤ Może nie być przeznaczona dla czytelników szukających wyraźnych porad samopomocy lub ustrukturyzowanych lekcji.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że skupienie się na osobistych doświadczeniach jest mniej przydatne w ich sytuacji.
⬤ Kilka czytelniczek wspomniało o pragnieniu większej ilości systemów wsparcia lub praktycznych wskazówek, co autorka uznaje za część swoich zmagań.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Let's Pretend We're Normal: Adventures in Rediscovering How to Be a Family

Zawartość książki:

„Och, moje słowo, żyję tym.”

Drogi przyjacielu.

Jeśli jesteśmy dla siebie nowi, pozwól, że zacznę od początku: Nie tak to miało wyglądać W portrecie mojej rodziny, który namalowałam dawno temu, nie zamierzałam umieszczać słów takich jak „owdowiała samotna matka”. Wyobrażałam sobie jeszcze wiele dekad z moim mężem Robbem w skomplikowanym, pięknym życiu małżeńskim. Ale w ciągu dwunastu godzin nasza czteroosobowa rodzina stała się trio i od tego dnia moi chłopcy i ja tworzymy nowe życie w świecie wywróconym do góry nogami.

Napisałem tę nową książkę, która pod wieloma względami jest kontynuacją I życie powraca, aby odpowiedzieć na pytanie, które tak wielu zadawało: „Co się stało, gdy kryzys stał się rzeczywistością, a twoje życie zaczęło się od nowa?”. „Oparłem się na uczciwym opowiadaniu historii, aby zaoferować spojrzenie na chaos i piękno tego, kim się staliśmy.

Będę szczery, ta książka była trudniejsza do napisania, ponieważ żyję tym teraz - nie czuję się jak ekspert, który to rozgryzł. Mam nadzieję, że moje szczere historie zachęcą cię do zrobienia kolejnego kroku. I następnego. I następnego.

Czasami trzeba po prostu udawać, że wie się, co się robi, udawać, że jest się wystarczająco odważnym i udawać, że można to zrobić. Czasami musisz po prostu udawać, że jesteś normalny, dopóki nowa normalność cię nie odnajdzie.

Do zobaczenia na kolejnych stronach.

Tricia.