Udawaj, póki nie złamiesz

Opinie czytelników

Fake It 'Til You Break It autorstwa Meagan Brandy to urzekający romans New Adult/Young Adult skupiony wokół udawanego związku dwóch złożonych postaci, Nico i Demi. Książka porusza tematy tożsamości, samoakceptacji i wrażliwości, jednocześnie dostarczając satysfakcjonującą mieszankę humoru, emocji i chemii. Została dobrze przyjęta za dowcipne dialogi, wciągające zwroty akcji i szczere momenty, choć niektórzy czytelnicy życzyli sobie więcej pary i stwierdzili, że licealne otoczenie jest mniej atrakcyjne wraz z wiekiem.

⬤ Silny rozwój postaci ze złożonymi i sympatycznymi głównymi bohaterami.
⬤ Angażujący styl pisania, który łączy humor i emocjonalną głębię.
⬤ Skuteczna eksploracja tematów takich jak tożsamość i wrażliwość.
⬤ Zgrabne przekomarzanie się i elektryzująca chemia między postaciami.
⬤ Brak cliffhangera; samodzielna historia z satysfakcjonującym zakończeniem.
⬤ Niespodziewane zwroty akcji i przemyślane tempo.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że romansowi brakuje pary, zwłaszcza w porównaniu z poprzednimi dziełami autorki.
⬤ Licealna sceneria może nie przypaść do gustu starszym czytelnikom.
⬤ Kilku recenzentów stwierdziło, że rozwiązanie wydaje się pospieszne lub że chcieliby więcej wyraźnych scen między główną parą.
⬤ Fabuła może wymagać szczególnej uwagi ze względu na swoją złożoność.

(na podstawie 1164 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Fake It Til You Break It

Zawartość książki:

Autorka bestsellerów USA Today i Wall Street Journal, Meagan Brandy, przedstawia nowy, samodzielny romans o fałszywych związkach, w którym można znaleźć światło, gdy świat jest ciemny, i walczyć o miłość, gdy wszystko wydaje się stracone. Fałszywy.

Tym właśnie jesteśmy. Na to się zgodziliśmy. Więc dlaczego to jest takie prawdziwe? Myślałem, że będzie trudniej przekonać wszystkich, że gwiazda naszej szkoły jest moja i tylko moja, ale myliłem się.

Odgrywaliśmy swoje role tak dobrze, że granice między nami zaczęły się zacierać, aż całkowicie zniknęły. Z udawaniem jest jednak tak, że zawsze ktoś jest w tym lepszy, a gdy zdałem sobie sprawę ze swojego błędu, nie było już odwrotu.

Dałem się nabrać na nasze kłamstwo. A potem wszystko się rozpadło. Okazało się, że on i ja nigdy nie graliśmy w tę samą grę.

Nie musiał mnie złamać, żeby wygrać. Ale i tak to zrobił.